Giovanni Mingazzini

Giovanni Mingazzini (ur. 15 lutego 1859 w Ankonie, zm. 3 grudnia 1929 w Rzymie) – włoski lekarz neuropatolog, neuroanatom i psychiatra.

Studiował medycynę w Rzymie, po studiach pracował w Instituto di Fisiologica u Jacoba Molesschotta; w 1883 roku został asystentem von Guddena w Monachium, i prowadził badania neuroanatomiczne. Później uczył się u Oppenheima w Berlinie. Od 1891 roku dyrektor laboratorium anatomopatologicznego w Rzymie, w 1895 roku profesor nadzwyczajny neuropatologii. Od 1905 roku dyrektor zakładu dla psychicznie chorych Maria della Pietá w Rzymie. W 1921 roku profesor nadzwyczajny psychiatrii. Zmarł na zawał serca 3 grudnia 1929.

Prace anatomiczne Mingazziniego koncentrowały się na funkcji jądra soczewkowatego i jego połączeń z zakrętem dolnym czołowym.

• W.W. Weygandt W.W., Zum Andenken an Giovanni Mingazzini, „Deutsche Zeitschrift für Nervenheilkunde”, 112 (4-6), 1930, s. 161–164, DOI: 10.1007/BF02054966, ISSN 0367-004x  (niem.).
• Peter J. Koehler. The Barré and Mingazzini tests [W:] Peter J. Koehler, G. W. Bruyn, John Pearce: Neurological Eponyms. Oxford University Press US, 2000 ISBN 0-19-513366-8 s. 119-126
• Ulrike Eisenberg: Vom "Nervenplexus" zur "Seelenkraft": Werk und Schicksal des Berliner Neurologen Louis Jacobsohn-Lask (1863–1940). Wolfgang Höppner (red.). Frankfurt am Main: Peter Lang – Europäischer Verlag der Wissenschaften, 2005, s. 423, seria: Berliner Beiträge zur Wissenschaftsgeschichte, vol. 10. ISBN 978-3-631-54147-0.