Glacitektonika

Ten artykuł od 2011-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Glacitektonika – działalność, deformacje podłoża lodowca oraz składanych przezeń osadów (lodowcowych i wodnolodowcowych) spowodowane przez nacisk lub tarcie lodu o podłoże.

Cechy strukturalne zaburzeń glacitektonicznych:

zdecydowaną większość deformacji charakteryzują klasyczne struktury tektoniczne takie jak fałdy, uskoki, łuski etc.,
dominujące struktury glacitektonicze (fałdy, uskoki, łuski) mają postać struktur kontrakcyjnych (kompresyjnych),
możliwość sąsiadowania ze sobą form ciągłych i nieciągłych świadczy o zmienności struktur glacitektonicznych,
sąsiadujące struktury są wzajemnie równoległe przy czym ich rozciągłość jest w przybliżeniu zgodna z lokalnym przebiegiem krawędzi lądolodu, któremu przypisuje się ich utworzenie,
zasięg wgłębny deformacji jest zwykle wyznaczony przez powierzchnię odkłucia, której towarzyszy kontakt dysharmonijny. Bywają jednak deformacje np. typu diapirowego.