Glaukofan
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Skład chemiczny | |||
---|---|---|---|
Twardość w skali Mohsa | 6 | ||
Przełam | nierówny do muszlowego | ||
Łupliwość | doskonała | ||
Układ krystalograficzny | jednoskośny | ||
Gęstość minerału | 3,08-3,15 g/cm³ | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa | niebieska lub szaroniebieska | ||
Rysa | biała, szarawa | ||
Połysk | szklisty | ||
| |||
|
Glaukofan – minerał z gromady krzemianów zaliczany do grupy amfiboli. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich spotykanych tylko w niektórych rejonach Ziemi.
Nazwa pochodzi od gr. glaukos = niebieski i fanos = pojawiać się i nawiązuje do barwy tego minerału.
Właściwości
Tworzy kryształy o pokroju słupkowym lub igiełkowym; wrosłe. Bardzo rzadko tworzy zbliźniaczenia. Występuje w skupieniach ziarnistych, włóknistych i promienistych. Jest kruchy, przeświecający, w cienkiej płytce wykazuje silny pleochroizm w odcieniach niebieskawych i zielonawych.
Występowanie
Jest składnikiem skał metamorficznych, m.in. łupków glaukofanowych. Najczęściej współwystępuje z takimi minerałami jak: chloryt, muskowit, biotyt, paragonit, jadeit, epidot, granat, albit, kwarc.
Miejsca występowania: Włochy, Szwajcaria, Francja, Grecja, Ukraina, Kazachstan, USA, Japonia.
W Polsce występuje w Karkonoszach i Górach Kaczawskich.
Zastosowanie
- ma znaczenie naukowe (wskaźnik warunków metamorfizmu),
- interesujący dla kolekcjonerów.
Przypisy
Bibliografia
- J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, TG ”Spirifer” W-wa 2005
- A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Wyd. PAE W-wa 1993
- W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma - Press” 2003 r.
- Britannica: science/glaucophane
- БРЭ: 2363844
- ЕСУ: 30387
- SNL: glaukofan
- identyfikator minerału w Mindat: 1704