Gołąb kameruński
Columba sjostedti[1] | |||
Reichenow, 1900 | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ptaki | ||
Podgromada | Neornithes | ||
Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | gołębie | ||
Rodzaj | Columba | ||
Gatunek | gołąb kameruński | ||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
najmniejszej troski | |||
|
Gołąb kameruński[3] (Columba sjostedti) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae). Występuje w Kamerunie, Nigerii i na wyspie Bioko. Niezagrożony wyginięciem, lecz według IUCN liczebność maleje.
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy opisany przez Antona Reichenowa w roku 1900 w dziele Die Vögel Afrikas[4]. Nazwa gatunkowa sjostedti upamiętnia szwedzkiego naturalistę i entomologa, Brora Yngvego Sjöstedta, który kolekcjonował okazy w tropikalnych częściach Afryki[5]. Najbliżej spokrewniony z gołębiem żółtookim (C. arquatrix), kasztanowatym (C. thomemsis) oraz śniadym (C. pollenii)[6]. Nie wyróżnia się podgatunków[7].
Morfologia
Długość ciała wynosi 33–37 cm, w tym ogona 118–138 mm i dzioba 18–20 mm. Skrzydło mierzy 209–255 mm, skok 22–26 mm. Dziób różowy, na końcu białawy. Głowa, kark i gardło szare, z wierzchu ciemniejsze. Pierś i brzuch kasztanowe. Skrzydła szare. Pierś i pokrywy skrzydłowe pokryte białymi plamkami. Ogon ciemnoszary, bez żadnych wzorów.
Zasięg występowania
Całkowity zasięg występowania szacowany na 44 200 km². Zasiedla zachodni Kamerun (w tym oddzielony od pozostałej części zasięgu obszar wulkanu Kamerun), wyspę Bioko oraz w nieznacznym stopniu wschodnią Nigerię[8]. W okolicach wulkanu Kamerun zasiedla lasy na wysokości 1000–2500 m n.p.m. Najliczniejszy w tych częściach lasu, gdzie występują paprocie paprocie drzewiaste. Na Płaskowyżu Obudu (Nigeria) spotykany na wysokości około 1800 m n.p.m.
Zachowanie
Płochliwy. Przebywa samotnie lub w małych grupach. Preferuje wysokie partie roślinności, gdzie występują paprocie drzewiaste. Żywi się nasionami i owocami, przemierza duże dystanse w poszukiwaniu pożywienia. Jedyny doniesiony odgłos to dudniące uuur, przypuszczalnie głos nie różni się znacznie od głosu gołębia żółtookiego.
Lęgi
Brak informacji na temat zalotów. Jedno gniazdo, odnalezione w maju, składało się z niestarannie ułożonych traw i patyków. Przypuszczalnie jednak z powodu całorocznej dostępności pożywienia termin lęgów nie jest zależny od żadnych czynników. W gnieździe znaleziono jedno błyszczące, białe jajo. Brak informacji na temat inkubacji i piskląt.
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje gołębia kameruńskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy[2].
Przypisy
- ↑ Columba sjostedti, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Columba sjostedti, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Columbinae Leach, 1820 - gołębie (Wersja: 2019-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-05].
- ↑ Anton Reichenow: Die Vögel Afrikas. T. 1. 1900, s. 404.
- ↑ James A. Jobling: Helm Dictionary of Scientific Bird Names. Christopher Helm Publishers Ltd, 2009, s. 357. ISBN 1-4081-2501-3.
- ↑ Joseph del Hoyo, Andrew Elliot, Jordi Sargatal & David Christie: Handbook of the Birds of the World. T. 4. Sandgrouse to Cuckoos. 1997, s. 117.
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pigeons. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-05]. (ang.).
- ↑ Cameroon Olive-pigeon Columba sjostedti. BirdLife International. [dostęp 19 sierpnia 201].
Bibliografia
- David Gibbs, Eustace Barnes i John Cox: Pigeons and Doves. A guide to the Pigeons and Doves of the world. Londyn: Christopher Helm, 2001. ISBN 978-1-8734-0360-0.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia gołębia kameruńskiego. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).