Gottfried Weber : Życiorys, Twórczość, Przypisy, Linki zewnętrzne Wikipedia, wolna encyklopedia

Gottfried Weber

Imię i nazwisko

Jacob Gottfried Weber

Data i miejsce urodzenia

1 marca 1779
Freinsheim

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

21 września 1839
Kreuznach

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, teoretyk, prawnik

Odznaczenia

Multimedia w Wikimedia Commons

Jacob Gottfried Weber (ur. 1 marca 1779 w Freinsheim, zm. 21 września 1839 w Kreuznach^[1]^[2]) – niemiecki kompozytor, teoretyk muzyki oraz prawnik.

Życiorys

W dzieciństwie uczył się gry na fortepianie, organach, flecie i wiolonczeli^[1]. W latach 1796–1802 studiował prawo na uniwersytetach w Heidelbergu i Getyndze^[1]. W późniejszych latach pracował jako prawnik w Mannheimie (1802–1814), Moguncji (1814–1818) i Darmstadcie (od 1819)^[1]^[2]. W 1832 roku został prokuratorem generalnym Wielkiego Księstwa Hesji^[2]. Jednocześnie prowadził działalność jako kompozytor, pedagog i animator życia muzycznego^[1]. Od 1803 roku współpracował z „Allgemeine musikalische Zeitung”^[1]. W 1806 roku założył w Mannheimie towarzystwo muzyczne Conservatorium^[1]. Wspólnie z Carlem Marią von Weberem, Giacomo Meyerbeerem i Johannem Gänsbacherem założył Harmonischer Verein, zajmował się organizacją koncertów^[1]. Od 1824 do 1839 roku wydawał czasopismo muzyczne „Caecilia”^[1]^[2].

Twórczość

Najważniejszym dziełem Webera jest traktat Versuch einer geordneten Theorie der Tonsetzkunst (3 tomy 1817–1821; 2. wyd. w 4 tomach 1824; 3. wyd. w 4 tomach 1830–1832), w którym wprowadził używany do dzisiaj udoskonalony system symboli literowych służących do oznaczenia interwałów, akordów i kluczy^[2]. Ponadto opublikował prace Über chronometrische Tempobezeichnung (1817), Allgemeine Musiklehre zum Selbstunterricht für Lehrer und Lernende (1822; 3. wyd. 1831), Ergebnisse der bisherigen Forschungen über die Echtheit des Mozart’schen Requiems (1826), Weitere Ergebnisse der weiteren Forschungen über die Echtheit des Mozart’schen Requiems (1827) i Generalbasslehre zum Selbstunterricht (1833)^[2]. Zajmował się problematyką autorstwa Requiem d-moll W.A. Mozarta^[1]. Wynalazł chronometr przypominający metronom Johanna Nepomuka Mälza, skonstruował puzon z podwójnym suwakiem^[1].

Komponował utwory chóralne, m.in. msze, Requiem, Te Deum, kantaty^[1]^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 12. Część biograficzna w–ż. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2012, s. 99. ISBN 978-83-224-0935-0.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3874. ISBN 0-02-865571-0.