Izabela Kaniowska-Lewańska

Izabela Kaniowska-Lewańska (ur. 5 października 1908 w Tarnówce na Podolu, zm. 1994) – polska historyk literatury, pedagog.

Absolwentka Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Warszawskiego (studiowała w latach 1927–1935). Od roku 1936 działaczka Polonii w Stanach Zjednoczonych. Później zamieszkała we Francji, a przed wojną powróciła do Polski. Podczas okupacji niemieckiej była nauczycielką. Wstąpiła także wtedy w szeregi Armii Krajowej. Po wojnie pracowała w wydawnictwie "Nasza Księgarnia" i była redaktorką pisma "Płomień". Od roku 1976 – docent Uniwersytetu Warszawskiego. Twórczyni międzyuczelnianego zespołu badań literatury skierowanej do dzieci i młodzieży.

Niektóre książki

  • 1958 – "Szkółka dla dzieci" Ewarysta Estkowskiego
  • 1964 – Twórczość dla dzieci i młodzieży Klementyny z Tańskich Hoffmanowej
  • 1970 – Stanisław Jachowicz, życie i działalność
  • 1973 – Literatura dla dzieci i młodzieży do roku 1864
  • 1982 – Kultura literacka w przedszkolu
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000117777519
  • VIAF: 101813016
  • LCCN: n83222703
  • NKC: mzk2010596820
  • PLWABN: 9810693545505606
  • NUKAT: n95201197