Język tsat
Obszar | prefektura Hainan (Chiny) | ||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | 4 tys. (2007)[1] | ||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
UNESCO | 3 zdecydowanie zagrożony↗ | ||
Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | huq | ||
IETF | huq | ||
Glottolog | tsat1238 | ||
Ethnologue | huq | ||
WALS | tst | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język tsat, także: hainan cham, hui, huihui, sanya hui, utsat, utset – język austronezyjski używany w prefekturze Hainan w Chinach. Według danych z 2007 roku posługuje się nim 4 tys. osób[1]. Należy do grupy języków czamskich[2].
W użyciu są także języki mandaryński i minnański[1].
Długookresowy kontakt z językami chińskimi i dajskimi doprowadził do przekształcenia jego struktury. Jest zasadniczo językiem monosylabicznym, a jego tonalny charakter odróżnia go od prawie wszystkich przedstawicieli rodziny austronezyjskiej[3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c M. PaulM.P. Lewis M. PaulM.P., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Tsat, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-12-05] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-22] (ang.).
- ↑ GrahamG. Thurgood GrahamG., From ancient Cham to modern dialects: two thousand years of language contact and change, Honolulu: University of Hawaiʻi Press, 1999 (Oceanic linguistics special publication 28), ISBN 0-585-31345-8, ISBN 0-8248-2131-9, OCLC 45729707, JSTOR: i20006768 (ang.).
- ↑ Robert A. Blust: The Austronesian Languages. Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 2009, s. 652, seria: Pacific Linguistics 602. ISBN 978-0-85883-602-0. OCLC 320478203. (ang.).