Jan Kanty Podhorodeński

Jan Kanty Podhorodeński

Biskup
Data i miejsce urodzenia	16 października 1741 Włodzimierz
Data i miejsce śmierci	4 października 1832 Dereczyn
Biskup pomocniczy łucko-żytomierski
Okres sprawowania	1804–1832
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Diakonat	17 marca 1764
Prezbiterat	14 września 1764
Nominacja biskupia	20 sierpnia 1804

Jan Kanty Podhorodeński herbu Korczak^[1] (ur. 16 października 1741 w Włodzimierzu, zm. 4 października 1832 w Dereczynie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy łucko-żytomierski, członek honorowy Towarzystwa Naukowego Krakowskiego^[2].

Jego ojcem był kasztelanem czernihowski Józef Ludwik Władysław Podhorodeński, a bratem gen. Józef Bożydar Podhorodeński^[1]. W 1758 przyjął niższe święcenia. Kształcił się w Akademii Zamojskiej, gdzie następnie był wykładowcą. W 1762 został kustoszem kapituły łuckiej i wyjechał na studia do Rzymu, gdzie 17 marca 1764 otrzymał święcenia diakonatu, a 14 września 1764 prezbiteriatu. W 1767 uzyskał tytuł doktora obojga praw i filozofii oraz został proboszczem parafii św. Antoniego Padewskiego w Zbarażu.

W latach 1780–1826 oficjał generalny, a od 1791 wikariusz generalny diecezji. Prepozyt kapituły katedralnej.

20 sierpnia 1804 papież Pius VII prekonizował go biskupem pomocniczym łucko-żytomierskim i biskupem in partibus infidelium polemońskim. Brak informacji od kogo i kiedy przyjął sakrę biskupią.

Zmarł 4 października 1832. Pochowany w Łucku.

• BerliczB. Sas BerliczB., ''Dwaj biskupi (Obrazek z przeszłości)'' [online] [dostęp 2018-06-30]  (pol.). - opowiadanie Berlicza Sasa o bp. Podhorodeńskim

• Jan Kanty Podhorodeński [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-06-30]  (ang.).
• GCatholic.org
• Biskupi sufragani łuccy. Wołanie z Wołynia. [dostęp 2018-06-30]. (pol.).