Jan Kapica
infułat | |||
Jan Kapica | |||
Data i miejsce urodzenia | 2 lutego 1866 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 10 września 1930 | ||
Miejsce pochówku | Tychy | ||
Wikariusz Siemianowice Śląskie | |||
Okres sprawowania | 1892-1894 | ||
Proboszcz parafii św. Marii Magdaleny w Tychach | |||
Okres sprawowania | 1898–1930 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Inkardynacja | archidiecezja katowicka | ||
Prezbiterat |
| ||
Odznaczenia | |||
|
Jan Kapica (ur. 2 lutego 1866 w Miedźnej, zm. 10 września 1930 w Tychach) – działacz polityczny i społeczny[1], ksiądz katolicki, infułat.
Życiorys
Absolwent gimnazjum w Pszczynie. Studia filozoficzno-teologiczne ukończył na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 15 czerwca 1892 roku. Krzewiciel abstynencji na przełomie XIX i XX wieku, proboszcz parafii św. Marii Magdaleny w Tychach w latach 1898–1930, który rozbudował tamtejszy kościół. Zwolennik partii Centrum, poseł do parlamentu pruskiego (1908)[2].
Po zakończeniu I wojny światowej zwolennik przyłączenia Śląska do Polski. Był zastępcą przewodniczącego Polskiego Komitetu Plebiscytowego na powiat pszczyński[3].
W czasie istnienia Książęco-Biskupiej Delegatury (od 21 listopada 1921 do 6 listopada 1922), która obejmowała przyłączoną po plebiscycie polską część Górnego Śląska, był delegatem biskupim z władzą generalnego wikariusza. Ponadto pełnił funkcję dziekana konsultorów diecezjalnych, pierwszego prepozyta kapituły katedralnej w Katowicach i protonotariusza apostolskiego (infułata). Był prałatem domowym Jego Świątobliwości. Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, papieskim orderem Pro Ecclesia et Pontifice. Został pochowany przy kościele św. Marii Magdaleny w Tychach, pod krzyżem misyjnym, na miejscu którego stoi obecnie nagrobek z inskrypcją „Żal mi ludu”[4].
Upamiętnienie
Imieniem Jana Kapicy nazwana jest ulica w Siemianowicach Śląskich przebiegająca przez dzielnice Centrum i Bytków[5]. Ks. Kapica został upamiętniony w sali duchowieństwa Panteonu Górnośląskiego w katowickiej archikatedrze[6].
Przypisy
- ↑ Tablica informacyjna na budynku vis-à-vis kościoła Św. Antoniego w Siemianowicach Śląskich
- ↑ Kapica Jan (E-ncyklopedia wiedzy o Kościele katolickim na Śląsku). silesia.edu.pl. [dostęp 2024-06-28].
- ↑ Encyklopedia Powstań Śląskich, red. Franciszek Hawranek (i in.), Opole 1982, s. 196.
- ↑ Emil Szramek: Ks. Jan Kapica. Życiorys a zarazem fragment z historji Górnego Śląska. Katowice: Nakładem Komitetu Uczczenia pamięci ks. infułata Kapicy, 1931, s. 89.
- ↑ Geoportal.gov.pl [online], mapy.geoportal.gov.pl [dostęp 2017-07-18] .
- ↑ Kapica Jan (1866-1930). panteon-gornoslaski.pl. [dostęp 2024-06-28].
Bibliografia
- Śmierć kapłana. „Kurier Warszawski”, s. 3, Nr 249A z 11 września 1930.
- Emil Szramek, Ks. Jan Kapica, życiorys a zarazem fragment historii Górnego Śl., Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk na Śląsku, t. 3 (1931), s. 1–85.
- Janusz Wycisło, Ksiądz infułat Jan Kapica – przywódca ludu górnośląskiego, Pszczyna 1995.
- Encyklopedia Powstań Śląskich, red. Franciszek Hawranek (i in.), Opole 1982.
Linki zewnętrzne
- Bibliografia kapłana
- Publikacje Jana Kapicy w serwisie Polona.pl
- Ks. Jan Kapica – karta z dziejów ruchu abstynenckiego na Górnym Śląsku (Jerzy Myszor, „Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne” T. 22/1989)