Jean-Daniel Cadinot
| Data i miejsce urodzenia | 10 lutego 1944[1] |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 23 kwietnia 2008[1] |
| Używane pseudonimy | |
| Lata aktywności | 1980–2010[1] |
| Narodowość | francuska[1] |
| Liczba filmów | 73 (za IAFD)[1] |
| Strona internetowa | |
Jean-Daniel Cadinot (ur. 10 lutego 1944 w Paryżu[2], zm. 23 kwietnia 2008) – francuski reżyser, scenarzysta i producent filmów pornograficznych[3].
Wczesne lata
Urodził się w czasie II wojny światowej w okupowanym przez Niemców Paryżu, w 17. dzielnicy Batignoles na wzgórzu Montmartre[4] w rzymskokatolickiej rodzinie krawców[5]. Uczęszczał do École Nationale Supérieure d’Arts et Métiers[4] i National School of Photography[5].
Kariera
Cadinot jako pierwszy we Francji realizował filmy pornograficzne o tematyce gejowskiej pod swoim nazwiskiem. Studio filmowe o nazwie Jean–Daniel Cadinot zachowało we Francji pierwsze miejsce w produkcji filmów dla gejowskiego rynku erotycznego i należy do najbardziej znanych na świecie[4]. Tematyka i styl filmów Cadinota miały bezpośredni wpływ na słowackiego producenta filmów o tej samej tematyce, Bel Ami, firmy należącej do George Duroya[6].
Jean-Daniel Cadinot rozpoczynał karierę jako fotograf zdjęć o tematyce erotycznej na potrzeby wydawnictw. Pierwszym jego modelem był piosenkarz Patrick Juvet. Sukces stylu jego zdjęć zachęcił go do produkcji filmowej od 1978[7]. Początkowo jego firma French Art produkowała filmy na celuloidzie w formacie 16 mm[8].
Filmy Cadinota wyróżniały się spośród podobnej produkcji światowej akcentowaniem fabuły filmu, dbałością o szczegóły i dużą troską o stroje aktorów. Zanim aktor w jego filmach podjął oczekiwaną przez widza akcję erotyczną, widz musiał dowiedzieć się najpierw dokładnie, dlaczego aktor znalazł się w danej sytuacji. Częstym miejscem akcji jego filmów były internaty, zakłady poprawcze, obozy wojskowe czy skautowe. Filmy Cadinota po wycięciu wątków erotycznych były zwykłymi filmami fabularnymi. W jego filmach jest dużo humoru, ironii, ciętych i dowcipnych dialogów na wysokim poziomie intelektualnym. Cadinot zatrudniał do realizacji swoich filmów dobrych muzyków o światowej sławie, którzy nie udostępniali swoich prawdziwych nazwisk w czołówce filmowej i tworzyli pod pseudonimami[4].
Z chwilą upowszechnienia się techniki zapisu obrazu metodą wideo VHS na początku lat 90. XX wieku jego produkcja nabrała charakteru masowego i mniej wyrafinowanego. Od 2000 podjął się produkcji remaków wcześniejszych filmów nakręconych na celuloidzie. Udało mu się w tej nowej produkcji zachować swój dawny styl[8].
Był homoseksualistą, z czego zdał sobie sprawę w wieku dwunastu lat[4].
Zmarł 23 kwietnia 2008 na zawał serca w wieku 64 lat[9].
Nagrody
| Rok | Nagroda | Kategoria | Film | Rezultat |
|---|---|---|---|---|
| 1986 | AVN Award | Najlepszy reżyser gejowskiej produkcji wideo[10][1] | Le jeu de pistes (1984) | Nominacja |
| 1988 | – | Nominacja | ||
| 1989 | Getting Even (1986) | Nominacja | ||
| 1991 | GayVN Award | Najlepszy reżyser[11] | Podróżujący czeladnik (Le désir en ballade, 1989) | Wygrana |
| 1997 | Venus Award | Najlepszy reżyser filmów gejowskich[12] | – | Wygrana |
| 2001 | GayVN Award | Hall of Fame (Aleja sław)[11] | – | Wygrana |
| 2002 | Venus Award | Najlepszy reżyser filmów gejowskich[13] | – | Wygrana |
| 2004 | Ficeb | Najlepszy reżyser – HeatGay[14] | Les secrets de famille (2004) | Wygrana |
| 2009 | HustlaBall Award | Całokształt twórczości[15] | – | Wygrana |
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Jean-Daniel Cadinot w serwisie IAFD
- ↑ Personalidade: Jean-Daniel Cadinot (França). InterFilmes.com. [dostęp 2017-10-21]. (port.).
- ↑ Jean-Daniel Cadinot (10 de Fevereiro de 1944). Filmow. [dostęp 2017-10-21]. (port.).
- ↑ a b c d e George Koschel: Cadinot, Jean-Daniel (1944-2008). Encyclopedia of Gay, Lesbian, Bisexual, Transgender, Queer. [dostęp 2024-08-07]. (ang.).
- ↑ a b Jean Daniel Cadinot (1944–2008). Find A Grave Memorial. [dostęp 2017-10-21]. (ang.).
- ↑ Bitchless. Magazyn Manshots (grudzień 1998). [dostęp 2017-10-21]. (ang.).
- ↑ Valeriano Elfodiluce: Grazie, Cadinot!. Gay.it. [dostęp 2024-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-07)]. (wł.).
- ↑ a b Jean-Daniel Cadinot Biography. cadinot.fr. [dostęp 2017-10-21]. (fr.).
- ↑ Steven Gardiner: Jean-Daniel Cadinot. OutUK.com. [dostęp 2024-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-07)]. (ang.).
- ↑ Jean-Daniel Cadinot w bazie IMDb (ang.)
- ↑ a b G. Zisk Rice: Jean-Daniel Cadinot, 1944-2008. AVN, 28 kwietnia 2008. [dostęp 2017-10-21]. (ang.).
- ↑ 1997 Venus Award Winners. venus-berlin.com. [dostęp 2017-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-19)]. (niem.).
- ↑ 6. Venus Awards. venus-berlin.com. [dostęp 2024-08-07]. (niem.).
- ↑ Ninfa 2004. ficeb.com. [dostęp 2017-10-21]. (hiszp.).
- ↑ G. Zisk Rice: HustlaBall Awards Winners Announced. AVN, 19 października 2009. [dostęp 2024-08-07]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Jean-Daniel Cadinot w bazie Filmweb
- Jean-Daniel Cadinot w bazie Discogs.com (ang.)
