Jegrznia

Jegrznia
Ilustracja
Jegrznia w okolicach Grzędy
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka 4 rzędu
Długość 157 km
Powierzchnia zlewni

1016[1] km²

Źródło
Miejsce płn.-wsch. od wsi Szarejki
Wysokość

ok. 225 m n.p.m.

Współrzędne

54°08′48″N 22°23′27″E/54,146667 22,390833

Ujście
Recypient Biebrza
Współrzędne

53°31′14,3″N 22°48′09,1″E/53,520639 22,802528

Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast w centrum znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Multimedia w Wikimedia Commons
Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Małkiń

Jegrznia (w górnym biegu: Lęga, Małkiń) – rzeka w Polsce, prawobrzeżny dopływ Biebrzy, niegdyś rzeki Ełk. Od źródeł do jeziora Selmęt Wielki nazywana jest Legą, od wypływu z tego jeziora do Jeziora Stackiego ma nazwę Małkiń[2].

Przebieg

Źródła Legi znajdują się na północny wschód od wsi Szarejki, na wschód od wsi Biała Olecka w południowo-zachodnim fragmencie Wzgórz Szeskich, na wysokości około 225 m. Do Biebrzy uchodzi na wysokości około 110 m[3].

Rzeka ta płynie z Pojezierza Zachodniosuwalskiego przez Pojezierze Ełckie do Kotliny Biebrzańskiej. Lega jest prawobrzeżnym dopływem Biebrzy, uchodzącym w jej 66,2 km. Długość rzeki wynosi 157 km (pomiary z 2007 roku), w tym około 70 km płynie w granicach województwa warmińsko-mazurskiego. Powierzchnia zlewni zajmuje 1011,1 km².

Głównymi dopływami Legi są: Możanka, Czarna, Golubica, Pietraszka, Przepiórka. Rzeka przepływa przez Pojezierze Ełckie i Nizinę Podlaską oraz jeziora: Czarne, Jezioro Oleckie Wielkie, Oleckie Małe, Selmęt Wielki, Stackie, Dręstwo[4]. W specyficzny sposób rzeka zachowuje się przepływając przez Jezioro Oleckie Wielkie, nie rozlewa się w nim, ale zachowuje swój bieg jako strumień.

Badania prowadzone w maju 2008 roku przez studentów kierunku ochrony środowiska Wszechnicy Mazurskiej w Olecku stwierdziły występowanie następujących organizmów:

Roślinność

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Lega, Małkiń Jegrznia [online] [dostęp 2022-05-16] .
  2. ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 97, ISBN 83-239-9607-5 .
  3. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna 1:10 000 [online] [dostęp 2022-05-16] .
  4. ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-05-11] .

Bibliografia

  • Warmia i Mazury – Informator Turystyczno Przyrodniczy – Rzeki i źródła: Lega, Małkiń, Jegrznia. jezioro.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-26)].
  • Zdzisław Ciećko i inni, Ochrona bioróżnorodności na przykładzie zlewni jeziora Olecko Wielkie oraz dorzecza rzeki Legi, Olecko 2004, ISBN 83-86523-63-8.
  • Stanisław Bernatowicz, Zasady ekologii środowiska wodnego, Rada Wojewódzka SdRP w Suwałkach, WDK Suwałki 135/90 n. 2000
  • Lega, rz. wypływa z pow. margrabowskiego, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 122 .

Linki zewnętrzne

  • Jegrznia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 553 .