José Salomón
Data i miejsce urodzenia | 9 lipca 1916 | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci | 22 stycznia 1990 | ||||||||||||||||||||||||
Pozycja | obrońca (stoper) | ||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
|
José Salomón (ur. 9 lipca 1916 w La Plata - zm. 22 stycznia 1990) – piłkarz argentyński, obrońca (stoper).
Urodzony w La Plata Salomón karierę piłkarską rozpoczął w 1934 roku, grając w połączonej drużynie klubów CA Lanús i Talleres Remedios de Escalada. Po rozpadzie w latach 1935–1938 Salomów grał w barwach klubu Talleres.
W 1939 roku Salomón został piłkarzem klubu Racing Club de Avellaneda. W następnym roku razem z reprezentacją Argentyny wygrał turniej Copa Juan Mignaburu 1940.
Jako piłkarz klubu Racing wziął udział w turnieju Copa América 1941, gdzie Argentyna zdobyła tytuł mistrza Ameryki Południowej. Salomón zagrał we wszystkich czterech meczach - z Peru, Ekwadorem, Urugwajem (w 86 minucie zastąpił go Sabino Coletta) i Chile (jako kapitan drużyny).
Rok później wziął udział w turnieju Copa América 1942, gdzie Argentyna została wicemistrzem Ameryki Południowej. Salomón zagrał we wszystkich sześciu meczach - z Paragwajem, Brazylią (w 70 minucie zastąpił go Óscar Montañés), Ekwadorem, Peru, Chile i Urugwajem. W każdym meczu pełnił rolę kapitana zespołu. Wygrał także turniej Copa Lipton 1942, a rok później Copa Juan Mignaburu 1943.
Następnie wziął udział w turnieju Copa América 1945, gdzie Argentyna zdobyła tytuł mistrza Ameryki Południowej. Salomón zagrał we wszystkich sześciu meczach - z Boliwią, Ekwadorem, Kolumbią, Chile, Brazylią i Urugwajem. W każdym meczu był kapitanem drużyny. Zwyciężyły również w turnieju Copa Lipton 1945.
Nadal jako piłkarz klubu Racing wziął udział w turnieju Copa América 1946, gdzie Argentyna kolejny raz zdobyła tytuł mistrza Ameryki Południowej. Salomón jako kapitan zespołu zagrał we wszystkich pięciu meczach - z Paragwajem (w 57 minucie zmienił go José Manuel Marante), Boliwią, Chile, Urugwajem i w decydującym o mistrzostwie boju z Brazylią. W pierwszej połowie spotkania z Brazylią Salomón został brutalnie sfaulowany przez brazylijskiego napastnika Chico. Z powodu złamanej nogi został zniesiony z boiska - zmienił go Marante. Zajście doprowadziło do bijatyki między zawodnikami obu zespołów oraz do rozruchów na trybunach. Przerwa w meczu trwała aż 70 minut. Ciężka kontuzja oznaczała dla Salomóna koniec kariery reprezentacyjnej.
Po wyleczeniu kontuzji Salomón przeniósł się w 1947 roku do Urugwaju, gdzie występował w klubie Liverpool Montevideo. W 1950 roku zakończył karierę w klubie Talleres.
W lidze argentyńskiej Salomón rozegrał 311 meczów, natomiast w reprezentacji Argentyny - 44 mecze[1]. Rozegrał 21 meczów podczas turniejów Copa América, co wspólnie w Oscarem Ruggerim czyni go pod tym względem rekordzistą w dziejach reprezentacji Argentyny.
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 13): Copa America, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, str. 63, 66-67, 70-71, 73, 75-77
Przypisy
- ↑ Argentina - Record International Players
Linki zewnętrzne
- José Salomón - biografia (national-football-teams.com)
- José Salomón - biografia (bdfa.com)
- RSSSF - reprezentacja Argentyny w turniejach Copa América
- RSSSF - Copa Lipton
- RSSSF - Copa Juan Mignaburu
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- p
- d
- e