Julius Peterson

Carl Julius Peterson
Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1852
Bydgoszcz, Królestwo Prus

Data i miejsce śmierci

9 listopada 1935
Wrocław, III Rzesza

Zawód, zajęcie

prawnik, urzędnik

Carl Julius Peterson (ur. 1852 w Bydgoszczy, zm. 1935 we Wrocławiu) – burmistrz Bydgoszczy (1881-1889).

Życiorys

Urodził się 19 grudnia 1852 r. w Bydgoszczy. Był synem Ernsta Emila Petersona, bydgoskiego notariusza, i Elise z domu Bischoff. Pochodził ze znanej rodziny osiadłej w mieście w końcu XVIII wieku. Jego dziadkiem był Ernst Conrad Peterson, inspektor Kanału Bydgoskiego, a ojciec w latach 1840-1844 był nadburmistrzem Bydgoszczy.

Po ukończeniu szkoły miejskiej kontynuował naukę w Gimnazjum Fryderyka Wilhelma w Bydgoszczy, gdzie w 1871 r. złożył egzamin dojrzałości. Następnie odbył studia prawnicze. Powrócił do Bydgoszczy w 1878 r. w stopniu referendariusza sądu apelacyjnego.

W 1881 r. zwyciężył w wyborach II burmistrza Bydgoszczy. Obowiązki swoje objął z dniem 6 października 1881 r. W tym czasie funkcję nadburmistrza i szefa administracji pełnił Julius Bachmann. W okresie ich rządów Bydgoszcz przeżywała intensywny rozwój gospodarczy. Małe niegdyś warsztaty rzemieślnicze stały się znaczącymi zakładami przemysłowymi. Rozwijało się budownictwo. Wzniesiono wówczas kilka gmachów szkolnych. Bydgoszcz zyskała trzy regionalne połączenia kolejowe z Chełmżą, Żninem i Koronowem. Peterson zainteresował się również działalnością władz miasta w zakresie opieki społecznej. Przewodniczył miejskiemu dyrektorium ds. ubogich i urzędowi ds. sierot koordynującemu działalność radców w poszczególnych okręgach policyjnych miasta.

Za jego kadencji magistrat nadał jednej z ulic w Śródmieściu Bydgoszczy nazwę Petersona, co miało upamiętniać zasługi rodziny dla rozwoju miasta. 30 września 1889 r. zrezygnował z funkcji burmistrza Bydgoszczy, prawdopodobnie na skutek eskalacji konfliktu magistratu z radą miejską. Mimo blisko wiekowych związków rodziny z Bydgoszczą, opuścił miasto i osiadł we Wrocławiu. Później wybrano go radcą tamtejszego magistratu, a po latach obdarzono godnością seniora miasta. Zmarł 9 listopada 1935 r. we Wrocławiu.

Od 1887 r. był żonaty z Mathilde Clarą Augustę z domu Bollmann. W Bydgoszczy urodziła się jego córka Gertrude Auguste Elise (ur. 1888).

Zobacz też

Bibliografia

  • Błażejewski Stanisław, Kutta Janusz, Romaniuk Marek: Bydgoski Słownik Biograficzny. Tom II. Bydgoszcz 1995. ISBN 83-85327-27-4, str. 114-115
  • p
  • d
  • e
Rzeczpospolita
(przed 1772)
Burmistrzowie
Marcin Orłowita
Wojciech Łochowski
Jakub Froszek
Księstwo Warszawskie
(1807-1815)
Burmistrz
Stanisław Bukowski
Franciszek Wyszpolski
Zabór pruski
(1815-1920)
Nadburmistrzowie
Johann Schwede
Carl Boethke
Ernst Emil Peterson
Friedrich Heyne
Karl von Foller
Reinhold Boie
Johann von Buchholtz
Julius Bachmann
Hugo Braesicke
Alfred Knobloch
Paul Mitzlaff
Burmistrzowie
Andreas Friedrich Gruenauer
August Goetz
Alwin Schlingmann
Karl Geisenheimer
August Gessler
Paul Werner
Julius Peterson
Rudolf Wilde
Felix Dahrenstädt
Veckenstädt
Hans Schmieder
Hugo Wolff
II Rzeczpospolita
(1920–1939)
Prezydenci
Jan Maciaszek (p.o.)
Jan Maciaszek
Tadeusz Chmielarski (p.o.)
Wincenty Łukowski
Tadeusz Chmielarski (p.o.)
Bernard Śliwiński
Tadeusz Chmielarski (p.o.)
Leon Barciszewski
II wojna światowa
(1939–1945)
Nadburmistrzowie
Walther Nethe (p.o.)
Werner Kampe (p.o.)
Werner Kampe
Erich Temp
Walther Ernst
Polska Rzeczpospolita Ludowa
(1945–1990)
Prezydenci
Roman Borowski (p.o.)
Witold Szukszta (p.o.)
Józef Twardzicki
Przewodniczący MRN
Kazimierz Maludziński
Franciszek Lech
Prezydenci
Wincenty Domisz
Andrzej Barkowski
Władysław Przybylski
Jan Graczkowski (p.o.)
III Rzeczpospolita
(od 1990)
Prezydenci
Krzysztof Chmara (p.o.)
Edwin Warczak
Kosma Złotowski
Henryk Sapalski
Roman Jasiakiewicz
Prezydenci wybory bezpośrednie
Konstanty Dombrowicz
Rafał Bruski

Herh Bydgoszczy