Juventus Christiana

Juventus Christiana – katolickie stowarzyszenie młodzieżowe, działające w ramach duszpasterstwa akademickiego.

Koła Juventus Christiana były organizowane od 1921 r. z inicjatywy kardynała Aleksandra Kakowskiego zgodnie z pomysłem papieża Piusa XI. W Polsce poprowadził je księdz Edward Szwejnic[1]. W ich ramach prowadzono prace metodą seminaryjną z głównym akcentem na czytanie i komentowanie Ewangelii. Jednym z istotniejszych elementów tej refleksji było wyciąganie konkretnych wskazówek dla codziennego życia. Poszczególne koła liczyły do 20 osób. Opiekował się nimi ksiądz-doradca. Istniały one także w okresie okupacji niemieckiej w formie konspiracyjnej, a po wyzwoleniu zostały legalnie reaktywowane, lecz wkrótce komunistyczne władze zakazały ich działalności.

Zarząd

W latach 1923–1933 na czele stowarzyszenia stali prezesi Rady Naczelnej, a potem prezesi Zarządu Głównego[2]:

  • Władysław Bogatkiewicz (1922–1923), (1923-1924)
  • Tadeusz Mickiewicz
  • Marian Beresniewicz
  • Czesław Seredyński
  • Edward Iwaszkiewicz
  • Romuald Zmaczyński (1928-1929)
  • Czesław Polkowski
  • Jerzy Woszczynin (1930–1931)
  • Stanisław Cieślak
  • Edward Paprzycki
  • Wiktor Skiba (1933–1934)[3]

Przypisy

  1. ↑ Poradnik homiletyczny (5), wrodzinie.pl/ [dostęp 2023-10-21].
  2. ↑ Stowarzyszenie Katolickiej Młodzieży Akademickiej "Juventus Christiana" (1921−1949), „Roczniki Humanistyczne” (2), 1988, s. 223-254 .
  3. ↑ Z życia akad. organîzacyj katol. w Warszawie, „Młodzież Katolicka” (5/9), 1933, s. 25-26 .