Kanał 1 (Izrael)

Ten artykuł od 2020-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kanał 1

Rozpoczęcie nadawania	2 maja 1968
Zakończenie nadawania	14 maja 2017
Właściciel	Israel Broadcasting Authority
Kraj nadawania	Izrael
Strona internetowa

Kanał 1 (hebr. הערוץ הראשון, Ha’Aruc Ha’Riszon) – dawniej kanał telewizyjny w Izraelu, był jednym z dwóch dostępnych w kraju (drugim był Kanał 2). Rozpoczął nadawanie 2 maja 1968. Był zarządzany przez rządową instytucję Israel Broadcasting Authority i finansowany z abonamentu telewizyjnego oraz wpływów z reklam. 14 maja 2017 roku, kilka minut po emisji 62. Konkursu Piosenki Eurowizji Kanał 1 został oficjalnie zamknięty.

Kneset uchwalił prawo o telewizji 6 czerwca 1965. Na tej podstawie utworzono Zarząd Radia i Telewizji (Israel Broadcasting Authority; Rashùt Ha-Shidúr), a emisję pierwszego kanału telewizyjnego uruchomiono 2 maja 1968. Początkowo była to telewizja czarno-biała, a od 13 stycznia 1981 telewizja kolorowa. Wcześniej przeprowadzano sporadyczne transmisje kolorowe, np. wizytę egipskiego prezydenta w Izraelu w 1977 i konkurs piosenki Eurowizji.

Do 1994 kanał nazywano Ha-Televizia ha-Klalit (hebr.: הטלוויזיה הכללית) albo Ha-Televizia ha-Jisra’elit (hebr.: הטלוויזיה הישראלית).

Pomimo że kanał nie nadawał typowych bloków reklamowych, to jednak podczas programów o wysokiej oglądalności (np. transmisje meczów piłki nożnej) spiker odczytywał tekst reklam. Dodatkowo prezentowane były publiczne filmy informacyjne zamówione przez rząd oraz wyborcze programy przygotowane przez partie polityczne.

Sygnał telewizyjny był nadawany według standardów: PAL i DVB. Programy były przygotowywane w językach: hebrajskim i arabskim. Zasięg nadajników obejmował cały Bliski Wschód.