Kanał Nikaraguański

Kanał Nikaraguański

Canal de Nicaragua

Orientacyjna trasa kanału (niebieska linia)
Państwo	Nikaragua
Lata budowy	2014 - 2020 (porzucono)
Długość	270 km
Początek
Akwen	Morze Karaibskie
współrzędne	12°00′00″N 83°45′00″W/12,000000 -83,750000
Koniec
Akwen	Ocean Spokojny
współrzędne	11°20′39,5″N 85°58′45,5″W/11,344300 -85,979300
Położenie na mapie Nikaragui początek koniec
Multimedia w Wikimedia Commons

Kanał Nikaraguański (hiszp. Canal de Nicaragua) – potoczna nazwa na kanał planowany w ramach porzuconego, hongkońskiego konceptu Nicaraguan Canal and Development Project^[1].

W przeszłości Brytyjczycy dążyli do opanowania wybrzeża Atlantyku i planowali otworzyć w tym kraju kanał, który połączy Ocean Atlantycki z Pacyfikiem, plany te jednak nie powiodły się, a kanał ostatecznie został zbudowany w Panamie w 1914 roku^[2].

Również wśród polityków amerykańskich, takich jak Henry Cabot Lodge, pojawiały się głosy, że jego budowa byłaby zabezpieczeniem amerykańskiej racji stanu^[3].

W 2013 roku, hongkoński biznesmen i potentat telekomunikacyjny, Wang Jing, zaproponował budowę Wielkiego Kanału Nikaraguańskiego, który miałby być szerszy i głębszy od położonego bardziej na południu Kanału Panamskiego.

Podzieloną na pół Nikaraguę miałby łączyć tylko jeden most, a realizacja projektu wymagałaby przesiedlenie 30 tysięcy ludzi^[1].

Pierwsze prace rozpoczęto w 2014 i w większości zostały wstrzymane w 2018 roku w związku z licznymi zastrzeżeniami dotyczącymi potencjalnego wpływu na środowisko oraz utratą finansowania ze strony Wanga, który stracił około 85% majątku w wyniku krachu giełdowego w Chinach w 2015 roku^[1].

Koszty projektu pierwotnie wyceniono na 50 miliardów dolarów amerykańskich^[1].