Kniaża Krynycia

Zobacz też: Kniaża Krynycia (rejon tulczyński).
Kniaża Krynycia
ilustracja
Państwo

 Ukraina

Obwód

 czerkaski

Rejon

humański

Wysokość

223 m n.p.m.

Populacja (2001)
• liczba ludności


1054

Nr kierunkowy

+380 4746

Kod pocztowy

19113

Położenie na mapie obwodu czerkaskiego
Mapa konturowa obwodu czerkaskiego, blisko lewej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kniaża Krynycia”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kniaża Krynycia”
Ziemia49°05′28″N 29°45′02″E/49,091111 29,750556
Multimedia w Wikimedia Commons

Kniaża Krynycia (ukr. Княжа Криниця) – wieś na Ukrainie, w obwodzie czerkaskim, w rejonie humańskim, siedziba rady wiejskiej. W 2001 roku liczyła 1054 mieszkańców.

Obok miejscowości przepływa rzeka Tykicz Górny.

Historia

W 1627 roku była prywatnym miastem szlacheckim stanowiącym własność kasztelana krakowskiego Jerzego Zbaraskiego[1]. W okresie Rzeczypospolitej Obojga Narodów dobra Kniaża Krynica należały także do Czetwertyńskich. Następnie drogą małżeństwa Krystyny z Czetwertyńskich, córki chorążego wołyńskiego Stefana, z Karolem Aleksandrem Krasickim weszły w posiadanie Krasickich. Ostatnim dziedzicem Kniażej Krynicy był Jan Gotfryd Godfryd hrabia Biberstein-Krasicki z Siecina h. Rogala (zm. w 1922 r.)[2].

W XIX wieku było to miasteczko w ujeździe lipowieckim guberni kijowskiej. Urodził się tu Seweryn Gałęzowski. W 1917 roku mieszkało tu 1795 osób: 9 katolików, 12 raskolników, 36 żydów i 1738 prawosławnych[3].

Siedziba dawnej gminy Kniaża Krynica(inne języki) w powiecie lipowieckim Ukrainy.

Po wojnie domowej w Rosji i wojnie polsko-bolszewickiej miejscowość znalazła się w granicach USRR.

Obecnie we wsi istnieje cerkiew i parafia prawosławna eparchii humańskiej UKP (PM)[4].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Latyfundia książąt Zbaraskich w XVI i XVII wieku, w: Przegląd Nauk Historycznych 2009, R. VIII, nr 1, s. 66.
  2. ↑ Por. M.J. Minakowski: Jan Gotfryd Godfryd hr. Biberstein-Krasicki z Siecina h. Rogala w: Genealogia potomków Sejmu Wielkiego. [dostęp 2011-11-18].
  3. ↑ Ι. Ι. Волошенко: Село Княжа Криниця - Монастирищенський район. [dostęp 2011-11-18]. (ukr.).
  4. ↑ 14.07.2009 КНЯЖА КРИНИЦЯ. 14 липня Преосвященнійший Пантелеімон освятив храм в селі Княжа Криниця.. [dostęp 2011-11-18]. (ukr.).

Linki zewnętrzne

  • Kniaża Krynica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 194 .
  • Kniaża Krynica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 92 .
  • Село Княжа Криниця - Монастирищенський район (uk)
  • Kniaża Krynycia na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
  • Pogoda w Kniażej Krynyci
  • http://grocholski.pl/pl/kniaza/