Kościół Świętej Trójcy w Miękowie

Kościół p.w. Trójcy świętej w Miękowie

A-1281 z 5.12.1963
kościół filialny
kościół w roku 2024
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Miejscowość	Miękowo
Adres	Miękowo 12 72-100 Miękowo
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Wezwanie	Trójca Święta
Wspomnienie liturgiczne	niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Historia Data zakończenia budowy 1782 Data poświęcenia 8 grudnia 1947 (poświęcenie) 26 maja 2018[1] (konsekracja) Aktualne przeznaczenie kościół
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • cegła i drewno Wieża kościelna • liczba wież jedna Dzwonnica • typ dzwonnicy zwarta
Położenie na mapie gminy Goleniów Kościół p.w. Trójcy świętej w Miękowie
Położenie na mapie Polski Kościół p.w. Trójcy świętej w Miękowie
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Kościół p.w. Trójcy świętej w Miękowie
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego Kościół p.w. Trójcy świętej w Miękowie
53°36′52,5535″N 14°49′21,7397″E/53,614598 14,822705

Kościół Świętej Trójcy w Miękowie – zabytkowy kościół filialny z 1782 roku^[2], położony w Miękowie, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Goleniów. Znajduje się w centrum wsi, na niewielkim wzniesieniu, przy skrzyżowaniu dróg^[3]. Teren kościoła, który pierwotnie pełnił funkcję cmentarza, jest ogrodzony niskim murkiem kamiennym z ceglanymi filarami bramnymi^[3]. Kościół wpisany jest do rejestru zabytków pod numerem A-1281 z 5.12.1963. Jest kościołem filialnym parafii Matki Bożej Królowej Polski w Krępsku^[4].

Kościół w Miękowie to prostokątna, salowa, jednonawowa świątynia o drewnianej konstrukcji słupowo-ramowej^[2], wykonana w technice szachulcowej. Jest to kościół orientowany zbudowany w stylu barokowym, z prostokątnym zakończeniem nawy o wymiarach 11,2 x 8,6 m, bez wyodrębnionego prezbiterium w którym pomiędzy dwoma oknami, znajduje się obraz Trójcy Świętej^[4]. Po prawej stronie głównego malowidła umieszczono wizerunki Jezusa Miłosiernego^[4] oraz św. Faustyny Kowalskiej^[4]. W tej części kościoła ustawiono również figurę Najświętszego Serca Pana Jezusa^[4]. Wnętrze świątyni wyposażone jest w drewnianą emporę chórową wspartą na czterech słupach oraz kazalnicę^[4]. Szkielet świątyni wykonany jest w konstrukcji ryglowej z drewna dębowego, wypełnione gliną i cegłą, a pola międzyryglowe są tynkowane i bielone^[3]. Konstrukcja szkieletowa składa się z nierównomiernie rozmieszczonych słupów, osadzonych na podwalinach, spiętych oczepami i połączonych dwoma poziomami rygli (w wieży trzema i jednym), z przynarożnymi zastrzałami; część belek została obecnie flekowana. Nad nawą znajduje się belkowy strop drewniany^[3]. Okna mają neogotycki kształt^[2][5]. Elewacje kościoła zachowały pierwotną kompozycję, oparte na rytmie drewnianego szkieletu konstrukcyjnego; długie ściany mają trzy i cztery osie, a szczyt wschodni jest dwuosiowy. Elewacje podkreślone są ostrołukowymi oknami z witrażami z początku XX wieku^[3]. W przyziemiu wieży znajduje się zakrystia.

Historyczne wyposażenie wnętrza, takie jak ambona, ołtarz, ławki i prospekt organowy, pochodzi głównie z początku XX wieku.

Wejście do kościoła znajduje się w południowej ścianie nawy oraz przez przyziemie wieży od strony zachodniej.

Wieża o wymiarach 5 x 3,8 m charakteryzuje się stopniowaną bryłą a umieszczona jest na froncie budynku od strony zachodniej^[4], ma trzy kondygnacje^[4] i jest zwieńczona barokowym^[2], baniastym^[3], blaszanym hełmem^[4] o kształcie odwróconego kielicha z iglicą, krzyżem i chorągiewką z datą „1782”. Ta sama data znajduje się również na nadprożu drzwi do wieży^[3]. Jej całkowita wysokość wynosi około 14 m^[3].

Dwuspadowy dach świątyni jest jednokalenicowy z naczółkiem od strony wschodniej, osiągając wysokość około 9,5 m^[3], a strop belkowy. Więźba dachowa jest oryginalna, krokwiowo-jętkowa, wsparta na stolcach oraz dodatkowych ukośnych podporach. Dach nawy pokryty jest dachówką karpiówką ułożoną w "koronkę", natomiast hełm wieży i obdaszki są pokryte łupkiem.

Architektura kościoła jest charakterystyczna dla ryglowych budowli sakralnych wznoszonych na Pomorzu Zachodnim w XVII i XVIII wieku, łącząc elementy barokowe z neogotyckimi^[3].

Budowa kościoła zakończyła się prawdopodobnie w roku 1782, co potwierdzają daty umieszczone na chorągiewce dachowej oraz nadprożu drzwi wieży^[3]. Fundatorem świątyni było miasto Goleniów, a pierwotnie, aż do zakończenia II wojny światowej, należała ona do ewangelickiej parafii w Żółwiej Błoci^[3]. Na przełomie XIX i XX wieku przeprowadzono remont, w ramach którego wstawiono ostrołukowe okna i ufundowano nowe wyposażenie, w tym ołtarz, ambonę oraz część ławek^[3]. W czasach powojennych kościół jako świątynia rzymskokatolicka pod wezwaniem Świętej Trójcy poświęcony został 8 grudnia 1947 roku^[2] przez przez ks. Józefa Wojnara SChr^[1] i włączony wówczas do parafii św. Katarzyny w Goleniowie, a od 1985 roku do parafii Krępsko (po jej erygowaniu 6 stycznia 1985 roku^[1]). W latach 1960-1970 mieszkańcy wsi Miękowo, Białuń i Gniazdowo przeprowadzili prace remontowe, które obejmowały wymianę dachówki oraz naprawę ścian i podmurówki^[5]. W latach 80. XX wieku oraz po 2000 roku przeprowadzono prace remontowe, które obejmowały naprawę konstrukcji ryglowej ścian, wzmocnienie fundamentów oraz wymianę pokrycia dachowego^[3]. W latach 2004-2007 kościół przeszedł gruntowną renowację. W trakcie prac wymieniono część więźby dachowej, belki konstrukcji ryglowej na poziomie fundamentów, a także pokrycie dachowe na dachówkę karpiówkę oraz płytki grafitowe na hełmie dzwonnicy. Dzwonnica, która była przechylona w stronę drogi krajowej nr 3, została wyprostowana i zakotwiczona do nawy. Wymieniono również drzwi wejściowe do kościoła i dzwonnicy, utwardzono teren przed kościołem i ścieżki przy kościele granitową kostką oraz podświetlono budynek z czterech stron^[5].

Wewnątrz świątyni wymieniono instalację elektryczną i część tynków. W prezbiterium podniesiono posadzkę, odrestaurowano zabytkową ambonę, ołtarz i tabernakulum. Zakupiono obraz Trójcy Świętej i Krzyż ozdobiony symbolami ewangelistów, który stał się centralnym elementem ołtarza. Nabyto również 14 stacji Drogi Krzyżowej, wykonanych jako płaskorzeźby w drewnie lipowym. W 2007 roku przy kościele postawiono nowy dębowy krzyż, a w 2010 roku zakupiono konfesjonał. Prace konserwatorskie wnętrza kościoła były nadzorowane przez ks. mgra Marka Cześnina, diecezjalnego konserwatora zabytków^[5].

26 maja 2018 roku miała miejsce konsekracja kościoła związana z jego generalnym remontem oraz wpisała się w obchody 750-lecia wsi^[1]. Konsekrację świątyni którą przeprowadził abp Andrzej Dzięga^[1]. W uroczystości, poza parafianami, uczestniczyli kapłani, m.in. ks. prof. Stefan Koperek, ks. prof. Jan Zimny, ks. kan. Janusz Skałecki, ks. kan. Wacław Nowak oraz wiceburmistrzowie goleniowa Tomasz Banach i Henryk Zajko. Gospodarzem był ks. dr Mariusz Cywka, proboszcz parafii Matki Bożej Królowej Polski w Krępsku, a wydarzenie uświetniła schola z katedry w Szczecinie^[1].