Kościół Przemienienia Pańskiego w Śniatyczach
kościół filialny | |||||||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||||||
Państwo | Polska | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||
Miejscowość | Śniatycze | ||||||||||||||||
Wyznanie | Katolicyzm | ||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||
Parafia | |||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne | 6 sierpnia | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Komarów-Osada | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu zamojskiego | |||||||||||||||||
50°39′21,69″N 23°30′43,38″E/50,656025 23,512050 | |||||||||||||||||
|
Kościół Przemienienia Pańskiego w Śniatyczach – rzymskokatolicki kościół w Śniatyczach, wzniesiony w 1838 jako cerkiew unicka. Następnie od 1875 do 1918 był świątynią prawosławną. W rękach katolików pozostaje od 1918.
Historia
W 1838 z fundacji hrabiny Antoniny Załuskiej w Śniatyczach została wzniesiona cerkiew unicka św. Jana Ewangelisty, która zastąpiła starszą świątynię tego samego wyznania istniejącą co najmniej od 1722 i noszącą wezwanie św. Jana Chrzciciela. Po likwidacji unickiej diecezji chełmskiej obiekt przejął Rosyjski Kościół Prawosławny. W 1918 budynek został zrewindykowany na rzecz Kościoła rzymskokatolickiego i w 1919 odnowiony[1]. W latach II wojny światowej prawosławni na krótko odzyskali cerkiew[2]. W latach 60. XX wieku, gdy obiekt ponownie pełnił funkcje kościoła, został gruntownie wyremontowany[1].
Architektura
Fasadę budynku zdobi neogotycki szczyt stanowiący adaptację na grunt cerkiewnej architektury drewnianej elementów zdobniczych typowych dla dziewiętnastowiecznych świątyń murowanych[3].
Przypisy
- ↑ a b Dub parafia pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny
- ↑ W służbie Bogu i ludziom. Księga Jubileuszowa Metropolity Warszawskiego i całej Polski Sawy. Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna, 2008, s. 11. ISBN 978-83-60311-14-1.
- ↑ P. Krasny: Architektura cerkiewna na ziemiach ruskich Rzeczypospolitej 1596-1914. Kraków: Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2003, s. 367. ISBN 83-242-0361-3.
- p
- d
- e