Kościół San Paolo Converso

Kościół San Paolo Converso

Chiesa di San Paolo Converso

zdesakralizowany
Fasada dawnego kościoła
Państwo	Włochy
Miejscowość	Mediolan
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	Kościół łaciński
Wezwanie	San Paolo Converso
Historia Data rozpoczęcia budowy XVI w. Data zakończenia budowy XVI w. Data zamknięcia XIX w. Aktualne przeznaczenie biuro architektoniczne Fundator Paola Lodovica Torelli, Antoni Maria Zaccaria
Dane świątyni Styl barok Architekt Galeazzo Alessi, Il Cerano Świątynia • materiał bud. • cegła Liczba naw 3
Położenie na mapie Mediolanu Kościół San Paolo Converso
Położenie na mapie Włoch Kościół San Paolo Converso
Położenie na mapie Lombardii Kościół San Paolo Converso
45°27′26″N 9°11′17″E/45,457222 9,188056
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kościół San Paolo Converso – barokowy zdesakralizowany rzymskokatolicki kościół w Mediolanie, położony w dzielnicy Ticinese. We wnętrzu zachowały się obrazy mistrzów z Cremony: Giulio, Antonio i Vincenzo Campi. Obraz Pięćdziesiątnica autorstwa Simone Peterzano został przeniesiony do pobliskiej bazyliki Sant'Eufemia^[1].

Kamień węgielny pod budowę kościoła został wmurowany 1 marca 1549. Budowa była prowadzona z inicjatywy Paoli Lodovica Torelli, hrabiny Guastalla oraz Antonio Maria Zaccaria, założyciela nowego żeńskiego zakonu Suore angeliche di San Paolo (Anielanki Świętego Pawła). Wznoszono kościół wraz z klasztorem. Wnętrze zostało podzielone na dwie części – klauzurową i dostępną. W 1564 Antonio Campi ukończył prace nad freskiem w prezbiterium i rozpoczął prace nad freskami w kaplicach. W latach 1586-89 Antonio i Vincenzo Campi zdobili sklepienie świątyni. Fasada, najprawdopodobniej zdobiona przez Ercole Turati Cerano, datowana jest na lata 1601-1619. Obraz Pięćdziesiątnica autorstwa Simone Peterzano został później przeniesiony do pobliskiej bazyliki Sant’Eufemia. Od XVII w. wnętrze kościoła było wykorzystywane jako magazyn^[1].

Kościół San Paolo Converso pozostał zdesakralizowany, wyłączony z kultu i mieści nową siedzibę spółki CLS architetti. W 2014 w przestrzeni nawy głównej wzniesiona została zamknięta przeszkleniem, czterokondygnacyjna stalowa konstrukcja, na której piętrach rozmieszczone są biura i sale konferencyjne. Poszczególne kondygnacje łączą stalowe schody. Cała konstrukcja nie ingeruje i nie narusza substancji zabytkowej budowli. Przestrzeń przedniego kościoła została w całości przeznaczona na miejsce poświęcone dyscyplinom twórczym, w którym można organizować wystawy i instalacje otwarte dla publiczności. Tylny kościół zachował funkcje dla zakonnic z sąsiedniego klasztoru^[2].