Komisarz bezpieczeństwa państwowego II rangi

Komisarz bezpieczeństwa państwowego II rangi (ros. комиссар государственной безопасности 2 ранга) – nazwa specjalnego stopnia wyższego korpusu dowódczego w organach bezpieczeństwa państwowego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich – Ludowym Komisariacie Spraw Wewnętrznych ZSRR (NKWD ZSRR) w latach 1935–1945.

Odpowiadał wojskowemu stopniowi komandarm II rangi, komisarz armii II rangi i fłagman floty II rangi, armwojenjurist, dyrektor milicji; bezpośrednio niższym stopniem był komisarz bezpieczeństwa państwowego III rangi, bezpośrednio wyższym komisarz bezpieczeństwa państwowego I rangi.

Stopień wprowadzono postanowieniem Centralnego Komitetu Wykonawczego ZSRR i Rady Komisarzy Ludowych ZSRR z 7 października 1935, zniesiono rozporządzeniem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z 6 lipca 1945.

Stopień komisarza bezpieczeństwa państwowego II rangi otrzymali w pierwszej nominacji 26 listopada 1935 z kierownictwa NKWD: Lew Bielski, Mark Gaj, Siergiej Goglidze, Lew Zalin, Zinowij Kacnelson, Izrail Leplewski, Lew Mironow, Gieorgij Mołczanow, Karl Pauker, Roman Pillar, Abram Słucki i Aleksandr Szanin.

2 lutego 1939 stopień otrzymał Karp Pawłow.

4 lutego 1943 stopień otrzymali: Wiktor Abakumow, Bogdan Kobułow, Siergiej Krugłow, Iwan Sierow i Wasilij Czernyszow.

1936-1945.

1936		1937–1943		1943	1943–1945

• Postanowienie Centralnego Komitetu Wykonawczego ZSRR i Rady Komisarzy Ludowych ZSRR z 7 października 1935;
• rozporządzenie Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z 6 lipca 1945.