Konfederacja państw
Ten artykuł dotyczy związku państw. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. |
Konfederacja państw – związek państw oparty na umowie międzynarodowej w celu prowadzenia wspólnej polityki zagranicznej. Z reguły nie ma scentralizowanej władzy. Państwa tworzące konfederację pozostają suwerennymi podmiotami prawa międzynarodowego[1].
Państwa przystępują do konfederacji w celu zacieśnienia współpracy i obrony wspólnych interesów. Każde z państw godzi się na ograniczenie własnej suwerenności i przekazuje część własnych uprawnień wspólnej władzy konfederacji. Najczęściej są to kwestie bezpieczeństwa zewnętrznego i polityki zagranicznej. Podmioty wchodzące w skład konfederacji zachowują większość uprawnień dotyczących polityki wewnętrznej. Podmioty są w tym zakresie autonomiczne i nie mogą ingerować w swoje wewnętrzne stosunki[2] .
Konfederacja bardzo często jest nietrwała i niestabilna. Rozpada się na odrębne państwa, lub współpraca ulega dalszemu zacieśnieniu i ewolucji ku federacji[2] .
Przykłady
- Święte Cesarstwo Rzymskie (962-1806)
- Związek Reński (1806–1813)
- Związek Niemiecki (1815–1866)
- Skonfederowane Stany Ameryki (1861–1865)
- Szwajcaria (1291, historycznie; współczesna Szwajcaria jest państwem federacyjnym)
- Unia Afrykańskich Stanów (1958–1962)
- Konfederacja Senegambii (1982–1989)
- Serbia i Czarnogóra (2003–2006)
Mimo nazwy, taką konfederacją nie była Konfederacja Granady (1858–1863).
Przypisy
- ↑ W.W. Góralczyk W.W., Prawo międzynarodowe publiczne w zarysie .
- ↑ a b Rzegocki i Niechwiej 2007 ↓.
Bibliografia
- ArkadyA. Rzegocki ArkadyA., MarekM. Niechwiej MarekM., Konfederacja, [w:] MichałM. Jaskólski (red.), Słownik historii doktryn politycznych, t. 3, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2007, s. 344-345 .
Zobacz też
Zobacz hasło konfederacja w Wikisłowniku |
- federacja
Linki zewnętrzne
- Współczesny konfederalizm europejski
- GND: 4182626-7
- BNCF: 19496