Kopalnia węgla brunatnego
Kopalnia węgla brunatnego (KWB) – przedsiębiorstwo górnicze – przeważnie kopalnia odkrywkowa, zajmujące się wydobywaniem kopalin węgla brunatnego.
W kopalniach odkrywkowych do zdejmowania nadkładu zazwyczaj używa się zwałowarek taśmowych, a wydobycie prowadzi się głównie przy pomocy koparek wielonaczyniowych[1].
Roczne wydobycie światowe węgla brunatnego w 2012 roku wyniosło około 1 miliard ton. Główne ośrodki wydobycia to: Europa, Chiny, Australia i Rosja[2].
W Polsce
W latach 1945–1990 branżą zarządzało Zjednoczenie Przemysłu Węgla Brunatnego, z siedzibą we Wrocławiu.
W 2012 roku Polska była drugim krajem w Europie pod względem wydobycia węgla brunatnego, 64,2 mln ton stanowiło 15% europejskiego wydobycia[2].
Obecnie w Polsce działa pięć kopalń węgla brunatnego[3]:
- KWB „Adamów” (w stanie likwidacji)
- KWB „Bełchatów”
- KWB „Konin”
- KWB „Turów”
- KWB „Sieniawa”
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Kasztelewicz 2007 ↓, s. 274.
- ↑ a b EY 2014 ↓.
- ↑ Kasztelewicz 2007 ↓, s. 275.
Bibliografia
- European Lignite Mines Benchmarking. Sanitized Report. EY, 2014. s. 2. [dostęp 2016-11-01]. (ang.).
- Zbigniew Kasztelewicz, Kazimierz Kozioł. Wydajność i czas pracy koparek wielonaczyniowych w kopalniach węgla brunatnego w Polsce. „Górnictwo i Geoinżynieria”. 31 (2), s. 276, 2007. Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. ISSN 1732-6702.
