Kustrzebkowate

Kustrzebkowate

Kustrzebka brunatna (Peziza badia)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	kustrzebniaki
Rząd	kustrzebkowce
Rodzina	kustrzebkowate
Nazwa systematyczna
Pezizaceae Dumort. Syst. mycol. (Lundae) 3(1): 72 (1829)[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Kustrzebkowate (Pezizaceae Dumort) – rodzina grzybów z klasy workowców (Ascomycota)^[2].

Grzyby ektomykoryzowe lub saprotroficzne, grzyby naziemne lub podziemne, niektóre gatunki występują na spaleniskach. Ich rozmiary wahają się od małych do dużych i generalnie są kruche ze względu na duże komórki. Owocniki w postaci apotecjów, gatunki podziemne mogą tworzyć psychotecja, stereotecja lub egzotecja. Większość członków rodziny ma worki amyloidalne, ale ta cecha nie występuje u większości gatunków podziemnych i w niektórych wczesnych liniach pochodnych. Pezizaceae i Ascobolaceae są jedynymi rodzinami kustrzebkowców o amyloidalnych workach. Zakres, lokalizacja i siła reakcji z jodem jest ważną cechą diagnostyczną przy oznaczaniu gatunków. U niektórych gatunków występuje silna reakcja ściany z aparatem apikalnym, u innych gatunków reakcja jest rozproszona i często wydaje się występować w śluzie otaczającym worki. Anamorfy historycznie zaliczane były do rodzajów Chromelosporium, Glischroderma, Oedocephalum, Ostracoderma i Rhinotrichum. Niektóre z ektomykoryzowych taksonów są znane tylko w postaci anamorfy^[3].

W 2005 r. K. Hansen i inni, oraz Nicolas Van Vooren w 2020 r. przeprowadzili badania metodami biologii molekularnej nad filogenetycznymi powiązaniami w rodzinie kustrzebkowatych. W wyniku tych badań dokonano rewizji rodziny i ustalono nową jej taksonomię, przy okazji tworząc wiele nowych rodzajów^[4].

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi^[1].

Według Index Fungorum bazującego na CABI databases do rodziny Pezizaceae należą rodzaje:

• Adelphella Pfister, Matocec & I. Kušan 2008 – żelówka
• Ahmadea Aman, Khalid & Moncalvo 2020
• Amylascus Trappe, 1971
• Aquapeziza D.M. Hu, L. Cai & K.D. Hyde 2012
• Anabahusakala Carmo, J.S. Monteiro, Gusmão & R.F. Castañeda 2014
• Antrelloides P.S. Catches. & D.E.A. Catches. 2018
• Babosia D.G. Knapp, Zagyva, Trappe & Kovács 2020
• Boudiera Cooke 1877
• Calongea Healy, Bonito & Trappe 2009
• Cazia Trappe 1989
• Chromelosporiopsis Hennebert 2020
• Daleomyces Setch. 1924
• Elaiopezia Van Vooren 2020
• Eremiomyces Trappe & Kagan-Zur 2005
• Geoscypha (Cooke) Lambotte 1887
• Glischroderma Fuckel 1870
• Hansenopezia Matocec, I. Kušan & Jadan 2020
• Hapsidomyces J.C. Krug & Jeng 1984
• Hydnobolites Tul. & C. Tul. 1843
• Hydnotryopsis Gilkey 1916
• Iodophanus Korf 1967
• Iodowynnea Medel Guzmán & S. Chacón, 1996
• Ionopezia Van Vooren 2020
• Kalaharituber Trappe & Kagan-Zur 2005
• Kimbropezia Korf & W.Y. Zhuang. 1991
• Legaliana Van Vooren 2020
• Malvipezia Van Vooren 2020
• Marcelleina Brumm., Korf & Rifai 1967
• Mattirolomyces E. Fisch. 1938
• Marcelleina Brumm., Korf & Rifai, 1967
• Mattirolomyces E. Fisch. 1938
• Muciturbo P.H.B. Talbot. 1989
• Mycoclelandia Trappe & G.W. Beaton 1984
• Ostracoderma Fr. 1825
• Pachyella Boud. 1907
• Pachyphlodes Zobel 1854
• Pachyphloeus Tul. & C. Tul., 1844
• Paragalactinia Van Vooren 2020
• Peziza Dill. ex Fr. 1822 – kustrzebka
• Phaeopezia (Vido) Sacc. 1884
• Phylloscypha Van Vooren, N. 2020
• Plicariella (Sacc.) Rehm 1894
• Purpureodiscus (G. Hirsch) Van Vooren 2020
• Rhodopeziza Hohmeyer & J. Moravec 1995
• Ruhlandiella Henn. 1903
• Sarcopeziza Loizides, Agnello & P. Alvarado 2018
• Sarcosphaera Auersw. 1869 – koronica
• Sphaerozone Zobel 1854
• Stouffera Kovács & Trappe 2011
• Temperantia K. Hansen, Healy & Kovács 2011
• Terfezia (Tul. & C. Tul.) Tul. & C. Tul. 1851
• Tirmania Chatin, 1892
• Ulurua Trappe, Claridge & Kovács 2010
• Velenovskya Albanese, Boragine, M. Carbone & P. Alvarado 2022^[2].

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum^[5]. Nazwy polskie według M.A. Chmiel^[6] i Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów^[7].