Kwantyfikator rozgałęziony

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2024-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kwantyfikator rozgałęziony (inaczej kwantyfikator Henkina) – zbiór częściowo uporządkowany

{ Q 1 x 1 , Q 2 x 2 , Q n x n } , {\displaystyle \{Q_{1}x_{1},Q_{2}x_{2},\dots Q_{n}x_{n}\},}

gdzie Q i { , }   {\displaystyle Q_{i}\in {\{\forall ,\exists \}}\ {}} dla i { 1 , 2 , 3 , , n } . {\displaystyle i\in \{1,2,3,\dots ,n\}.}

W rachunku predykatów prefiks kwantyfikatorowy jest liniowym porządkiem, tzn. w formule

Q 1 x 1 Q 2 x 2 Q n x n ϕ ( x 1 , x 2 , , x n ) {\displaystyle Q_{1}x_{1}Q_{2}x_{2}\dots Q_{n}x_{n}\phi (x_{1},x_{2},\dots ,x_{n})}

wartość zmiennej x i {\displaystyle x_{i}} wiązanej przez kwantyfikator Q i {\displaystyle Q_{i}} zależy od wartości zmiennych x 1 , , x i 1 {\displaystyle x_{1},\dots ,x_{i-1}} wiązanych przez kwantyfikatory Q 1 , Q 2 , , Q i 1 . {\displaystyle Q_{1},Q_{2},\dots ,Q_{i-1}.} W formule z kwantyfikatorem rozgałęzionym może być inaczej.

Przykłady kwantyfikatorów rozgałęzionych

Najprostszym kwantyfikatorem Henkina jest Q H : {\displaystyle Q_{H}{:}}

( Q H x 1 , x 2 , y 1 , y 2 ) ϕ ( x 1 , x 2 , y 1 , y 2 ) ( x 1 y 1 x 2 y 2 ) ϕ ( x 1 , x 2 , y 1 , y 2 ) . {\displaystyle (Q_{H}x_{1},x_{2},y_{1},y_{2})\phi (x_{1},x_{2},y_{1},y_{2})\equiv {\begin{pmatrix}\forall x_{1}\exists y_{1}\\\forall x_{2}\exists y_{2}\end{pmatrix}}\phi (x_{1},x_{2},y_{1},y_{2}).}

Po zastosowaniu skolemizacji ma on postać

f g x 1 x 2 ϕ ( x 1 , x 2 , f ( x 1 ) , g ( x 2 ) ) . {\displaystyle \exists f\exists g\forall x_{1}\forall x_{2}\phi {\big (}x_{1},x_{2},f(x_{1}),g(x_{2}){\big )}.}

Q h {\displaystyle Q_{h}} jest wystarczająco silny, żeby wyrazić kwantyfikator Q N {\displaystyle Q_{\geqslant \mathbb {N} }} (tzn. „istnieje nieskończenie wiele”)

( Q N x ) ϕ ( x ) a ( Q H x 1 , x 2 , y 1 , y 2 ) [ ϕ ( a ) ( x 1 = x 2 y 1 = y 2 ) ( ϕ ( x 1 ) ( ϕ ( y 1 ) y 1 a ) ) ] . {\displaystyle (Q_{\geqslant \mathbb {N} }x)\phi (x)\equiv \exists a(Q_{H}x_{1},x_{2},y_{1},y_{2}){\bigg [}\phi (a)\land (x_{1}=x_{2}\leftrightarrow y_{1}=y_{2})\land {\Big (}\phi (x_{1})\to {\big (}\phi (y_{1})\land y_{1}\neq a{\big )}{\Big )}{\bigg ]}.}

Wynika z tego m.in. że logika pierwszego rzędu z dodanym Q H {\displaystyle Q_{H}} jest równoważna fragmentowi Σ 1 1 {\displaystyle \Sigma _{1}^{1}} logiki drugiego rzędu.

Za pomocą Q H {\displaystyle Q_{H}} można też zdefiniować:

  • Kwantyfikator Reschera: „Moc zbioru elementów spełniających ϕ {\displaystyle \phi } jest mniejsza lub równa mocy zbioru elementów spełniających ψ {\displaystyle \psi }
( Q L x ) ( ϕ x , ψ x ) Card ( { x : ϕ x } ) Card ( { x : ψ x } ) ( Q H x 1 x 2 y 1 y 2 ) [ ( x 1 = x 2 y 1 = y 2 ) ( ϕ x 1 ψ y 1 ) ] . {\displaystyle (Q_{L}x)(\phi x,\psi x)\equiv \operatorname {Card} {\big (}\{x\colon \phi x\}{\big )}\leqslant \operatorname {Card} {\big (}\{x\colon \psi x\}{\big )}\equiv (Q_{H}x_{1}x_{2}y_{1}y_{2}){\big [}(x_{1}=x_{2}\leftrightarrow y_{1}=y_{2})\land (\phi x_{1}\to \psi y_{1}){\big ]}.}
  • Kwantyfikator Härtiga: „Zbiór elementów spełniających φ jest równoliczny ze zbiorem elementów spełniających ψ {\displaystyle \psi }
( Q I x ) ( ϕ x , ψ x ) ( Q L x ) ( ϕ x , ψ x ) ( Q L x ) ( ϕ x , ψ x ) . {\displaystyle (Q_{I}x)(\phi x,\psi x)\equiv (Q_{L}x)(\phi x,\psi x)\land (Q_{L}x)(\phi x,\psi x).}
  • Kwantyfikator Changa: „Moc zbioru elementów spełniających φ jest równoliczny z uniwersum modelu”
( Q C x ) ( ϕ x ) ( Q L x ) ( x = x , ϕ x ) . {\displaystyle (Q_{C}x)(\phi x)\equiv (Q_{L}x)(x=x,\phi x).}

Historia i zastosowanie

Kwantyfikator rozgałęziony pojawił się po raz pierwszy w „Some Remarks on Infinitely Long Formulas” Leona Henkina[1].

Jest to podstawowe pojęcie w IF-logice (ang. IF-logic, independence-friendly logic, informational-independence logic) Jaakko Hintikki i Gabriela Sandu.

Siła rachunku predykatów z kwantyfikatorami rozgałęzionymi jest większa niż logiki pierwszego rzędu, ale mniejsza niż logiki drugiego rzędu.

Przypisy

  1. Leon Henkin „Some Remarks on Infinitely Long Formulas”, Infinitistic Methods, Proceedings of the Symposium on Foundations of Mathematics, Warsaw, 1959.