Kyle Greaux
Pełne imię i nazwisko | Kyle Vernie Peter Greaux | |||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 26 kwietnia 1988 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Kyle Vernie Peter Greaux (ur. 26 kwietnia 1988 w Sangre Grande[1]) – trynidadzko-tobagijski lekkoatleta, sprinter. Trzykrotny medalista mistrzostw NACAC (w tym mistrz z 2018 roku) oraz medalista igrzysk Wspólnoty Narodów, igrzysk panamerykańskich i igrzysk Ameryki Środkowej i Karaibów. Czterokrotny uczestnik mistrzostw świata oraz dwukrotny olimpijczyk (Rio de Janeiro, Tokio).
Przebieg kariery
W 2013 roku wystąpił na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów, na których w finale biegu na 200 m zajął 5. miejsce oraz na mistrzostwach świata, w trakcie których odpadł w eliminacjach biegu na 200 m (w swej grupie zajął 6. miejsce). Uczestniczył w światowym czempionacie w Pekinie, gdzie występ w konkurencji biegu na 200 m także zakończył w fazie eliminacji[2].
Startował na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, w trakcie których brał udział w konkursie biegu na 200 m. Odpadł w eliminacjach, z czasem 20,61 zajmując 4. miejsce w grupie i 45. miejsce w gronie wszystkich zgłoszonych do startu zawodników[3].
Na mistrzostwach świata w Londynie udało mu się pierwszy raz w karierze awansować do dalszej fazy zmagań podczas imprezy sportowej tej rangi, w konkurencji biegu na 200 m zajął 8. miejsce w swej grupie półfinałowej, a sztafeta 4 × 100 m z jego udziałem odpadła w eliminacjach, w swej grupie zajmując 5. miejsce. W 2018 roku został dwukrotnym medalistą mistrzostw NACAC (złotym w konkurencji biegu na 200 m oraz brązowym w konkurencji biegu sztafet 4 × 100 m), ponadto otrzymał brązowy medal igrzysk Ameryki Środkowej i Karaibów w konkurencji biegu na 200 m. Brał udział w igrzyskach panamerykańskich w Limie, tam był członkiem sztafety 4 × 100 m, która otrzymała tytuł wicemistrzowski. Wystąpił w finale konkursu biegu na 200 m rozgrywanego w czasie mistrzostw globu w Dosze, zmagania ukończył na 8. miejscu[2][4].
Na igrzyskach olimpijskich w Tokio także startował jedynie w zawodach w konkurencji biegu na 200 m. Podobnie jak na poprzednich igrzyskach, odpadł w eliminacjach – w tej fazie osiągnął rezultat czasowy 20,77 i zajął 4. miejsce w grupie oraz 30. miejsce wśród wszystkich sprinterów[5].
W 2022 roku w konkurencji sztafety 4 × 100 m otrzymał srebrny medal igrzysk Wspólnoty Narodów oraz tytuł wicemistrza NACAC[2].
Osiągnięcia
Rok | Zawody | Miasto | Miejsce | Konkurencja | Wynik |
---|---|---|---|---|---|
2013 | Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów | Morelia | 5. | bieg na 200 m | 20,58 |
Mistrzostwa świata | Moskwa | 6. H | bieg na 200 m | 20,89 | |
2014 | Igrzyska Wspólnoty Narodów | Glasgow | 7. SF | bieg na 200 m | 20,93 |
Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów | Veracruz | 5. | bieg na 200 m | 20,95 | |
2015 | Igrzyska panamerykańskie | Toronto | 7. SF | bieg na 200 m | 20,69 |
Mistrzostwa NACAC | San José | 5. | bieg na 200 m | 20,64 | |
5. | sztafeta 4 × 100 m | 38,90 | |||
Mistrzostwa świata | Pekin | 5. H | bieg na 200 m | 20,51 | |
2016 | Igrzyska olimpijskie | Rio de Janeiro | 4. H | bieg na 200 m | 20,61 |
2017 | IAAF World Relays | Nassau | 1. fB | sztafeta 4 × 100 m | 39,04 |
4. | sztafeta 4 × 200 m | 1:21,39 | |||
Mistrzostwa świata | Londyn | 8. SF | bieg na 200 m | 20,65 | |
5. H | sztafeta 4 × 100 m | 38,61 | |||
2018 | Igrzyska Wspólnoty Narodów | Gold Coast | 6. | bieg na 200 m | 20,63 |
Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów | Barranquilla | bieg na 200 m | 20,26 | ||
Mistrzostwa NACAC | Toronto | bieg na 200 m | 20,11 | ||
sztafeta 4 × 100 m | 38,89 | ||||
2019 | Igrzyska panamerykańskie | Lima | 5. H | bieg na 200 m | 22,71 |
sztafeta 4 × 100 m | 38,46 | ||||
Mistrzostwa świata | Doha | 8. | bieg na 200 m | 20,39 | |
2021 | Igrzyska olimpijskie | Tokio | 4. H | bieg na 200 m | 20,77 |
2022 | Igrzyska Wspólnoty Narodów | Birmingham | 4. SF | bieg na 200 m | 20,91 |
sztafeta 4 × 100 m | 38,70 | ||||
Mistrzostwa NACAC | Freeport | DNF | bieg na 200 m | N/A | |
sztafeta 4 × 100 m | 38,94 | ||||
2023 | Igrzyska panamerykańskie | Santiago | 6. | bieg na 200 m | 21,32 |
4. | sztafeta 4 × 100 m | 39,54 | |||
Źródło: [2][4] |
Pięć razy w karierze został mistrzem kraju, tytuły te zdobył w latach 2015-2023, trzy z nich wywalczył w konkurencji biegu na 200 m, dwa pozostałe w konkurencji biegu sztafet 4 × 100 m[2].
Rekordy życiowe
(stan na 9 kwietnia 2024)
- bieg na 100 m – 10,16 (24 czerwca 2017, Port-of-Spain)
- bieg na 200 m – 19,97 (31 lipca 2018, Barranquilla)
- sztafeta 4 × 100 m – 38,46 (9 sierpnia 2019, Lima)
- Halowe
- bieg na 60 m – 6,87 (16 stycznia 2015, Nowy Jork)
- bieg na 200 m – 21,25 (16 stycznia 2015, Nowy Jork)
Źródło: [2]
Przypisy
- ↑ Kyle Greaux. olympedia.org. [dostęp 2024-04-09]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Kyle GREAUX | Profile. worldathletics.org. [dostęp 2024-04-09]. (ang.).
- ↑ Arthur Almeida: Rio 2016 – Official results book – Athletics. smsprio2016-a.akamaihd.net, 2016-08-22. s. 20, 22. [dostęp 2024-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-21)]. (ang.).
- ↑ a b Kyle Greaux. athleticspodium.com. [dostęp 2024-04-09]. (ang.).
- ↑ S. Tena, Á. Revilla, R. Polanco: Tokyo 2020 Olympics, Results Book. olympics.com, 2021-08-08. s. 37, 39. [dostęp 2024-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-08)]. (ang.).