Latarnia morska Lismore
 | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Kraj |
| ||
| Miejscowość | Ailsa Craig | ||
| Wysokość wieży | 26 m | ||
| Wysokość światła | 31 m n.p.m. | ||
| Zasięg światła | 17 Mm | ||
| Charakterystyka światła | biały błysk co 10 s.[1] | ||
| Data budowy | 1833 | ||
| Data uruchomienia | 1833 | ||
| Administrator | Northern Lighthouse Board | ||
Położenie na mapie Szkocji  | |||
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |||
 56°43′37,56″N 6°13′33,60″W/56,727100 -6,226000 | |||
| |||
Latarnia morska Lismore – latarnia morska położona na wysepce Eilean Musdile na południowym wschodzie od wyspy Lismore w centralnej części Loch Linnhe, na wprost od wejścia cieśniny Sound of Mull[1]. Latarnia wraz z sąsiadującymi budynkami została wpisana w 1971 roku na listę zabytków kategorii A Historic Scotland pod numerem 12360[2]. Obiekt znajduje się także na liście Royal Commission on the Ancient and Historical Monuments of Scotland pod numerem NM73NE 5[3].
Decyzję o budowie latarni w tej lokalizacji podjęto w końcu lat dwudziestych XIX wieku. W tym celu Northern Lighthouse Board zakupiło w 1830 roku, od właściciela Charlesa Campbella, wysepkę Mansedale o powierzchni około 10 akrów[1]. Budowa latarni została powierzona Jamesowi Smithowi z Inverness i trwała przez trzy lata. Latarnia rozpoczęła pracę w październiku 1833 roku.
Latarnia została zautomatyzowana w 1965 roku i obecnie jest nadzorowana z portu w Oban.
Przypisy
- ↑ a b c Ardnamurchan. Northern Lighthouse Board, Lighthouse Liibrary. [dostęp 2014-03-15]. (ang.).
- ↑ LISMORE LIGHTHOUSE EILEAN MUSDILE (Ref:12360). Historic Scotland Data Services. [dostęp 2014-03-16]. (ang.).
- ↑ Lismore, Lighthouse. Royal Commission on the Ancient and Historical Monuments of Scotland. [dostęp 2014-03-16]. (ang.).
- p
- d
- e
Najważniejsze latarnie morskie Northern Lighthouse Board
| Szkocja |
|
|---|---|
| Hebrydy |
|
| Orkady |
|
| Szetlandy |
|
| Wyspa Man |
|
