Lech Mrożek

Lech Mrożek

Autoportret, cykl Size (1976)
Data i miejsce urodzenia	10 lipca 1953 Wrocław
Data i miejsce śmierci	27 sierpnia 2020 Wrocław
Narodowość	polska
Alma Mater	PWSSP we Wrocławiu
Dziedzina sztuki	sztuka kontekstualna
Multimedia w Wikimedia Commons

Lech Mrożek (ur. 10 lipca 1953 r. we Wrocławiu, zm. 27 sierpnia 2020 r. tamże) – polski artysta multimedialny, praktyk sztuki kontekstualnej.

Autor fotografii performatywnej, filmów autotematycznych (tautologicznych), instalacji, działań akcyjnych (komentarzy, demontaży, rozmów), organizator studenckiego i niezależnego ruchu artystycznego w latach 70.

Studiował indywidualnym tokiem nauczania w PWSSP we Wrocławiu w latach 1972–1977 (obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta) w pracowni prof. Alfonsa Mazurkiewicza. Dyplom z malarstwa obronił u prof. Konrada Jarodzkiego, a z filmu i telewizji u prof. Leszka Kaćmy. W czasie studiów aktywnie uczestniczył w życiu artystycznym nie tylko w Polsce, ale i za granicą: był organizatorem m.in. prezentacji na Festiwalu Szkół Artystycznych w Nowej Rudzie (1974), Sympozjum F-art ’75 w Gdańsku (1975). Z Piotrem Olszańskim założył w 1975 r. Galerię Sztuki Najnowszej (GSN) w ACK „Pałacyk” we Wrocławiu (współprowadził ją w latach 1975–1979)^[1]. Uczestniczył w przygotowaniach i brał udział w pierwszej wystawie „Sztuki kontekstualnej” w Lund w Szwecji (1976) – w konferencjach i wystawach „Sztuki kontekstualnej” uczestniczył do 1978.

W 1978 otrzymał stypendium twórcze Ministra Kultury i Sztuki.

Od listopada 1977 większość działań realizował pod hasłem „Czy jeszcze istnieje sztuka?”, prowokując do nowego spojrzenia na instytucjonalny system sztuki. Kontynuował formę prac rozpoczętych w „Biografii” (1977), w formie „gazetek”. W pracach po 1978 dokumentował formy zachowań, systemy wartości w różnych grupach społecznych miasta, środowisku studenckim, artystycznym, robotniczym oraz wsi. Opisywał, zapisywał, fotografował, realizował pokazy z komentarzem słownym, drukował pocztówki, plakaty, kalendarze autorskie, tworzył „Szmaty” z notatkami fotograficznymi i tekstowymi: „Mój kontekst” (1978), „Rozmowy” (1979), „Odnajdywanie” (1979). Realizował „Demontaże” (określenie artysty) i „Komentarze”, odbył cykl „rozmów”, które zrealizował w kawiarni ACK „Pałacyk”. Tworzył monumentalne komentarze na znanych obiektach we Wrocławiu: gmachu PWSSP, budynku Panoramy Racławickiej czy Muzeum Narodowego, w witrynach budynków i przestrzeni miejskiej. Publikował swoje teksty m.in. w: „Konfrontacjach”, „Integracjach”, „Studencie”, „Nurcie”. Ważniejsze wydawnictwa własne to: „Kalendarz 1977”, „Kalendarz 1978”, „Czy jeszcze istnieje sztuka?” (nakłady powielone). W 1979, wraz z Witoldem Liszkowskim, założył Centrum Sztuki Współczesnej.

Zaprzestał działalności wystawienniczej w 1981. Zajmował się projektowaniem graficznym, okazjonalnie dekoracjami w przestrzeni miejskiej oraz wystawiennictwem, m.in. prezentacje Wrocławia w Dreźnie (1985), Zaporożu (1987) i Wiesbaden (1989). Zrealizował aranżację pierwszej wystawy Ośrodka Badań Twórczości Jerzego Grotowskiego i Poszukiwań Teatralno-Kulturowych w 1990. W 1991 założył wraz z żoną Dorotą agencję reklamową „LE”, w której pełnił funkcję dyrektora artystycznego.

Wystąpił jeszcze w 1991 z „Działaniem na wilkołaka” – prezentacją adresowaną do artystów na wystawie „Nowe przestrzenie fotografii” we Wrocławiu, w 2005 na „Spotkaniu kontekstualnym” z okazji 30-lecia ruchu w galerii Entropia we Wrocławiu^[2] i w 2010 w Dolnośląskim Centrum Informacji Kulturalnej we Wrocławiu na wystawie „Sale”.

Jego dokonania były i nadal są prezentowane na wielu wystawach i pokazach dokumentujących sztukę lat, w których działał, m.in. w Muzeum Współczesnym Wrocław na wystawie Galerii Sztuki Najnowszej (2014), na wystawie „Dzikie pola. Historia awangardowego Wrocławia” przygotowanej przez Muzeum Współczesne Wrocław w ramach programu Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016^[3], która prezentowana była w: Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki (2015)^[4], Kunsthalle / Hala umenia w Koszycach (Słowacja, 2015), Kunstmuseum w Bochum (Niemcy, 2016), MSU Museum of Contemporary Art w Zagrzebiu (Chorwacja, 2016).

Wciąż inspiruje młodych twórców^[5].

Priorytety jego sztuki to – sztuka tu i teraz, działania poza układem komercji sztuki, rozmowa jako sztuka.

• Godzina W (1974)
• Testy (1975–1976)
• Przygotowanie kamery (1975)
• Obrót (1975)
• 3x10 (1975)
• Kolekcje (1975–76)
• Projection (1976)
• Personifikacja (1976)
• No identyfying! (1976)
• Realacje (1976)
• Mój punkt widzenia nie jest Twoim punktem widzenia (1977)

• The sound photography (1972–1973)
• Measurements (1973–1975)
• Intervention (1973–1974)
• Relations (1974)
• Rzeczywistość (1975)
• Another (1975)
• Size (1975–76)
• Kontekstual art (1975–1976)
• No identyfying! (1976)
• Mój punkt widzenia nie jest Twoim punktem widzenia (1977)
• Puste–Pełne (1979–81)
• Bez komentarza (1981)

• Relacje (1976)
• This time describe another situations (1976)

• Collection in red (1975)
• This place describe another situations (1976)
• Mój punkt widzenia nie jest twoim punktem widzenia (1977)

• Polish Avangarde, Gallery of Students Centre (Zagrzeb, 1974)
• Kino młodych (Rzeszów, 1976 i 1977)
• Mój punkt widzenia nie jest Twoim punktem widzenia, Galeria Sztuki Najnowszej (Wrocław, 1977)
• Stany graniczne fotografii (Katowice, 1977)^[6]
• Fotografia – medium sztuki (Wrocław,1977)
• Biografia, Galeria Labirynt (Lublin, 1977)
• Czy jeszcze istnieje sztuka?, Galeria Sztuki Najnowszej (Wrocław,1977, 1978, 1979)
• Fotografia konceptualna wschodniej Europy (Eidhoven, 1978)
• I’am, International Artists Meeting w galerii Remont (Warszawa, 1978)
• Ogólnopolskie Biennale Młodych, BWA (Sopot 1978)
• Mój kontekst, Mała Galeria ZPAF (Warszawa, 1979)
• Sztuka ekstremalna, granice świadomości, BWA (Poznań, 1979)
• Sztuka jako rewolta kulturowa, Galeria Maximal Art (Poznań, 1979)
• Prezentacje ’79, BWA (Wrocław, 1979)
• Co robią?, Filharmonia Wrocławska (Wrocław, 1979)
• Człowiek wśród ludzi, Kongres Upowszechniania Kultury Plastycznej CSW (Wrocław, 1979)
• Works and words (Amsterdam, 1979)
• Sztuka faktu, BWA – w przestrzeni miejskiej (Bydgoszcz, 1980)
• Od kontemplacji do agitacji, Międzynarodowe Biennale Grafiki, BWA (Kraków, 1980)
• Komentarz – w przestrzeni miejskiej (Wrocław, 1981)
• Nowe zjawiska w sztuce polskiej lat siedemdziesiątych, BWA (Sopot, 1981)
• Performance: Galeria Nowa (Poznań, 1981); Klub Robotniczy „Jedynka” (Wrocław, 1981)

• 
  „Czy jeszcze istnieje sztuka?”, 1978
• 
  „Komentarz”, 1979
• 
  „Rozmowy”, 1979–1981
• 
  „Komentarz”, 1980

• AnnaA. Markowska AnnaA., KarolK. Waniek KarolK., Awangarda nie biła braw = The avant-garde did not applaud, Muzeum Współczesne Wrocław, 2014, ISBN 978-83-63350-15-4, OCLC 988749155 [dostęp 2020-09-01] . Brak numerów stron w książce
• DorotaD. Monkiewicz DorotaD. i inni, Dzikie pola: historia awangardowego Wrocławia, 2015, ISBN 978-83-64714-17-7, OCLC 948682392 [dostęp 2020-08-26]  (pol.). Brak numerów stron w książce
• SylwiaS. Świsłocka-Karwot SylwiaS., ViaV. Nova ViaV., Sztuka we Wrocławiu w latach 1945-1970: artyści, dzieła, krytycy, Wrocław 2016, OCLC 995627798 [dostęp 2020-08-26]  (pol.). Brak numerów stron w książce

• Wystawa "Awangarda nie biła braw. Romuald Kutera / Galeria Sztuki Najnowszej"