Lete

Ten artykuł od 2021-07 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Lete (także Leta; gr. Λήθη Lḗthē ‘zapomnienie’, łac. Lethe) – w mitologii greckiej jedna z pięciu rzek Hadesu, obok Styksu, Kokytos (z której brała początek), Acherontu i Pyriflegetonu. Wypicie wody z Lete miało powodować całkowitą utratę pamięci. Niektóre greckie wierzenia mówiły o tym, że dusze musiały to czynić przed reinkarnacją, aby nie pamiętać swoich przeszłych żywotów.

Platon w Fajdrosie wspomina o tym, jak to kosztując wody ze źródeł niepamięci, dusza traciła pamięć wszystkiego, co widziała wraz z bogami.

W Boskiej komedii Dantego, zapożyczona z mitologii Lete spływa do środka Ziemi, a jej źródła znajdują się w Raju Ziemskim, na szczycie Góry Czyśćcowej. Dusze mające wstąpić do Raju piją z niej wodę, aby zapomnieć o swoich grzechach.

W wierszu Sławomira Worotyńskiego Jesienne Bieniakonie symbol zapomnienia, nicości.^[1]

• Mała Encyklopedia Kultury Antycznej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, 1968