MF Jan Heweliusz
![]() | |
Bandera |
|
---|---|
Numer IMO | 7527904 |
Znak wywoławczy | SQIK |
MMSI | {{{MMSI}}} |
Port macierzysty | Gdynia, nast. Szczecin |
Armator | Polskie Linie Oceaniczne, nast. Euroafrica[1] |
Nadzorujące towarzystwo klasyf. | |
Historia | |
Stocznia | Trosvik Versted A/S |
Data oddania do eksploatacji | lipiec 1977 |
Data zatonięcia | 14 stycznia 1993 |
Dane techniczne | |
Nośność (DWT) | 2035 |
Liczebność załogi | 28 |
Liczba pasażerów | 36 |
Długość całkowita (L) | 125,66 m |
Szerokość (B) | 17,02 m |
Zanurzenie (D) | 4,31 m |
Pojemność | brutto: 3015 |
Napęd mechaniczny | |
Silnik | CODAD, 4 x Sulzer(inne języki) 10AL25/30, łączna moc: 7400 KM |
Liczba śrub napędowych | 2 |
Prędkość maks. | 16,75 w. |
MF Jan Heweliusz – prom kolejowo-samochodowy typu ro-ro należący do polskiego armatora Euroafrica, który zatonął na Morzu Bałtyckim 14 stycznia 1993.
Historia i rejsy
Prom został zbudowany w 1977 w stoczni Trosvik (Brevik, Norwegia) dla Polskich Linii Oceanicznych; nosił imię gdańskiego astronoma Jana Heweliusza.
Wraz z bliźniaczą jednostką MF Mikołaj Kopernik pracował na linii Świnoujście – Ystad przewożąc samochody ciężarowe i towarowe wagony kolejowe.
We wrześniu 1986 na pokładzie jednostki wybuchł groźny pożar (nikt nie ucierpiał). Armator po zdarzeniu wykonał remont w stoczni w Hamburgu. W jego trakcie pofałdowany wskutek działania temperatury pożaru pokład wyrównano 60-tonową betonową wylewką. Powiększyło to istniejące od początku eksploatacji statku – ze względu na wadliwie zaprojektowaną i zbudowaną nadbudówkę oraz system balastowy – problemy ze statecznością[2][3].
Zatonięcie
Osobny artykuł: Katastrofa promu Jan Heweliusz.
Prom wyszedł ze Świnoujścia przed północą 13 stycznia 1993 roku i podczas silnego sztormu zatonął, przewracając się przez burtę, 14 stycznia 1993 o godz. 5:12 na wschód od wybrzeży Rugii[1]. Zginęło 20 osób załogi i 35 pasażerów – kierowców ciężarówek, uratowało się 9 członków załogi[1]. Wrak znajduje się na pozycji 54°36′58″N 014°13′16″E/54,616065 14,220982, leży na lewej burcie i jest oznaczony czarno-czerwono-czarną pławą świetlną „JH”.
Dane eksploatacyjne statku
- długość ładowna: 4 tory razem 400 metrów oraz 790 m pasów kołowych
- ładowność: 36 wagonów towarowych, 18 ciężarówek i 30 przyczep
- przewozy: nie oferowano przewozów pasażerskich (za pasażerów uznawano kierowców i pasażerów przewożonych TIR-ów)
- prędkość podróżna: 14 węzłów
Zobacz też
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9c/Pomnik_Swinoujscie.jpg/220px-Pomnik_Swinoujscie.jpg)
Przypisy
- ↑ a b c Marek Błuś. Prom Jan Heweliusz. Do trzech razy sztuka. „Morza, Statki i Okręty”. 2/1996, s. 67, lipiec-wrzesień 1996
- ↑ Rzeczpospolita artykuł z 12-01-2008. [dostęp 2012-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-04)].
- ↑ KrystynaK. Pohl KrystynaK., Tajemniczy beton z "Heweliusza" [online], gs24.pl, 24 stycznia 2006 [dostęp 2016-06-21] .
Bibliografia
- Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989, s. 206. ISBN 83-10-08902-3.
Linki zewnętrzne
- Dane, zdjęcia MF Jana Heweliusza ze szwedzkiej witryny o promach (szw.)
- Ilustracja wraku (pol.)