Madan de Magura

Madan de Magura – herb szlachecki rodziny siedmiogrodzkiej zamieszkałej w Polsce.

Na tarczy złotem obramowanej, w polu czerwonym, na srebrnym koniu mąż w takiejż zbroi. Klejnot: pięć strusich piór.

Za Juliuszem Ostrowskim:

Herb rodziny siedmiogrodzkiej, z której Jan i Emeryk otrzymali 26 czerwca roku 1805 od Franciszka II, cesarza świętego państwa rzymskiego, potwierdzenie szlachectwa nadanego ich przodkowi przez Michała Apafy księcia siedmiogrodzkiego w roku 1663. Z nich Jan, sędzia pokoju powiatu lubelskiego 1812-1830, w roku 1825 zapisany do ksiąg szlachty lubelskiej, Seweryn, podporucznik w pułku krakusów lubelskich w roku 1830.

• Juliusz Karol Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich, Warszawa 1897-1906.

• Magura
• Mieniany