Magdalena Stuligrosz
Państwo działania |
| ||
---|---|---|---|
Data urodzenia | 1970 | ||
Doktor habilitowany nauk humanistycznych | |||
Specjalność: filologia klasyczna, hellenistyka, literaturoznawstwo antyczne | |||
Alma Mater | |||
Doktorat | 22 grudnia 1999 – literaturoznawstwo | ||
Habilitacja | 22 maja 2013 – literaturoznawstwo | ||
Nauczyciel akademicki | |||
Uczelnia | Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu | ||
Okres zatrudn. | od 2000 | ||
Zastępca Dyrektora ds. dydaktycznych | |||
Instytut | Instytut Filologii Klasycznej | ||
Okres spraw. | 2005–2008 | ||
Poprzednik | Ewa Skwara | ||
Następca | Sławomira Brud | ||
| |||
Strona internetowa |
Magdalena Stuligrosz (ur. 1970[1]) – polska filolog klasyczna, hellenistka, doktor habilitowany nauk humanistycznych, przewodnicząca Oddziału Poznańskiego Polskiego Towarzystwa Filologicznego, członek Polskiego Towarzystwa Filologicznego[2], członek Redakcji Symbolae Philologorum Posnaniensium[3].
Życiorys
Stopień magistra uzyskała w 1994 roku na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[2]. W grudniu 1999 roku doktoryzowała się na podstawie pracy pt. Gnoma w twórczości Pindara (promotor Jerzy Danielewicz)[4], za którą dostała nagrodę indywidualną Rektora UAM. W 2000 roku została zatrudniona na stanowisku adiunkta w Instytucie Filologii Klasycznej[3], od tego roku należy też do Polskiego Towarzystwa Filologicznego[2].
Od 2005 do 2009 roku była Zastępcą Dyrektora IFK ds. dydaktycznych, w 2009 została też Przewodniczącą Oddziału Poznańskiego Polskiego Towarzystwa Filologicznego[2]. W 2013 roku habilitowała się na podstawie pracy pt. Uczta Filoksenosa na tle tradycji greckiej poezji gastronomicznej[4], za którą dostała nagrodę indywidualną Rektora UAM[2].
Do jej zainteresowań badawczych należą twórczość Pindara, motywy gastronomiczne i sympotyczne w greckiej poezji lirycznej, epika oraz komedia średnia i nowa, przedstawienia przyrody w poezji greckiej i problematyka eschatologiczna w eposie Homera i liryce greckiej[2].
Wybrane publikacje[2]
Książki
- Gnoma w twórczości Pindara, Poznań 2002.
- „Uczta” Filoksenosa na tle tradycji greckiej poezji gastronomicznej, Poznań 2012.
Przekłady
- Kasjusz Dion, Mowa Mecenasa. Historia rzymska LII 14–40, 2004 (wraz z P. Sawińskim)
- Plutarch, O tym, co jest bardziej pożyteczne – woda czy ogień (2008).
Artykuły
- Maxims in Pindar’s poetry, „Eos” 87 (2000), 153–162.
- Plutarch, Zasługi kobiet. Rozdział 3: Kobiety z Chios, „Symbolae Philologorum Posnaniensium” 16 (2004), 261–264.
- Pindar o życiu po śmierci, w: Euterpe, Terpsichore, Erato. Liryka grecka i jej recepcja. Księga pamiątkowa Alicji Szastyńskiej-Siemion w siedemdziesiątą rocznicę urodzin przez przyjaciół, kolegów, uczniów ofiarowana, red. M. Wróbel, Wrocław 2005, 66–78.
- Słodki smak deseru, czyli kilka uwag gastronomicznych na marginesie lektury poezji Pindara, „Meander” 2 (2005), 150–158.
- Deipnon jako typ wypowiedzi w literaturze starożytnej Grecji na przykładzie „Uczty” Filoksenosa z Leukady, w: Pokarmy i jedzenie w kulturze. Tabu, dieta, symbol, red. K. Łeńska-Bąk, seria „Stromata Anthropologica” 2, Opole 2007, 187–196.
- O zachowaniu się przy stole, czyli kodeks etyki biesiadnej w „Uczcie” Filoksenosa na tle greckiej tradycji literackiej, „Symbolae Philologorum Posnaniensium” XVIII (2008), 115–127.
- Uczta dla zmysłów – estetyczna funkcja opisu w greckiej poezji gastronomicznej na przykładzie „Uczty” Filoksenosa z Leukady, w: Szkice Humanistyczne. Wybrane teksty wykładów wygłoszonych na Wydziale Historycznym w ramach Poznańskiego Festiwalu Nauki i Sztuki, red. R. Koliński, A. Kotłowska, I. Barczyńska, K. Polakowski, Poznań 2010, 165–175.
- Dionysiac Elements in Philoxenus’ Banquet, w: Studia Lesco Mrozewicz ab Amicis et Discipulis Dedicata, edd. S. Ruciński, C. Balbuza, Ch. Królczyk, Poznań 2011, 399–410.
- Higiena przy biesiadnym stole, w: Czystość i brud. Higiena w starożytności, red. W. Korpalska, W. Ślusarczyk, Bydgoszcz 2013, 37–48.
- Deser Zeusa, czyli zagadka gastronomiczna w „Uczcie” Filoksenosa, „Meander” LXIV–LXVII (2009–2012), 30–43.
- Mageiros sophistes: The Learned Cook in Athenaeus’ Deipnosophistai, „Classica Cracoviensia” 18 (2015), 363–376.
- Las w poezji greckiej okresu archaicznego i klasycznego, „Studia i Materiały Ośrodka Kultury Leśnej” 15 (2016), 249–268.
- MĒDEN AGAN („Nic ponad miarę”). Poeci greccy o umiarkowaniu i roztropności, w: Złoty środek. Literatura wobec rozterek, niepokoju i poszukiwania równowagi. Studia poświęcone pamięci Profesora Józefa Tomasza Pokrzywniaka, red. G. Raubo, K. Trybuś, Poznań 2017, 43–54.
- Odyssean Motifs in the Middle Comedy: Witches, Monsters and Courtesans, „Symbolae Philologorum Posnaniensium” XXVII/2 (2017), 17–27.
- Las w greckiej poezji bukolicznej, „Studia i Materiały Ośrodka Kultury Leśnej” 17 (2018), 321–331.
Bibliografia
- Od Hammera do Bergera - biogramy pracowników Katedry oraz Instytutu Filologii Klasycznej, [w:] P. Stępień, E. Wesołowska, T. Wikarjak (red.), Aetas Aurea Sto lat filologii klasycznej na Uniwersytecie w Poznaniu 1919–2019, Poznań 2018.
Przypisy
- ↑ Magdalena Stuligrosz w Bazach Biblioteki Narodowej. mak.bn.org.pl. [dostęp 2021-01-14].
- ↑ a b c d e f g Od Hammera do Bergera - biogramy pracowników Katedry oraz Instytutu Filologii Klasycznej, w: P. Stępień, E. Wesołowska, T. Wikarjak (red.), Aetas Aurea Sto lat filologii klasycznej na Uniwersytecie w Poznaniu 1919–2019, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2018, s. 115-117, ISBN 978-83-232-3436-4.
- ↑ a b Prof. UAM dr hab. Magdalena Stuligrosz. ifk.amu.edu.pl. [dostęp 2021-01-14].
- ↑ a b Dr hab. Magdalena Stuligrosz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-01-14] .