Marcin Romanowski

Marcin Romanowski

Marcin Romanowski (2019)
Data i miejsce urodzenia	20 stycznia 1976 Skrwilno
Zawód, zajęcie	prawnik, urzędnik państwowy, polityk
Tytuł naukowy	doktor nauk prawnych
Uczelnia	Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Stanowisko	wiceminister sprawiedliwości (2019–2023), poseł na Sejm X kadencji (od 2023)
Partia	Suwerenna Polska
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Marcin Romanowski (ur. 20 stycznia 1976 w Skrwilnie^[1]) – polski prawnik, polityk i urzędnik państwowy, doktor nauk prawnych, w latach 2019–2023 podsekretarz stanu, a w 2023 sekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości, poseł na Sejm X kadencji. Od stycznia 2024 zastępca przedstawiciela Sejmu RP w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy^[2].

Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Rypinie (1995), studiów prawniczych na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu (2000) oraz podyplomowych studiów prawniczych (Magister Legum, LL.M.) na Uniwersytecie w Ratyzbonie (2002). Stypendysta Fundacji Konrada Adenauera na Uniwersytecie w Ratyzbonie (2000–2002), a także na uniwersytetach w Greifswaldzie i w Berlinie (2004–2005).

Rozprawę doktorską pt. Własność w procesie rozliczeń z komunistyczną przeszłością. Studium teoretycznoprawne na przykładzie Niemiec po 1989 roku obronił w 2008 na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Adiunkt w Katedrze Teorii i Filozofii Prawa na WPiA UKSW w Warszawie^[3][1][4].

Autor kilkunastu publikacji i opracowań naukowych, w tym współautor monografii O trudnych przypadkach filozofii prawa. Studia z antropologii filozoficznej^[5] oraz Reprywatyzacja. Problemy teorii i praktyki^[6].

W wyborach samorządowych w 2002 ubiegał się bez powodzenia o mandat radnego Rady m.st. Warszawy z listy komitetu Julii Pitery^[7]. Ekspert tzw. komisji w sprawie Rywina (2003–2004)^[1]. W latach 2005–2007^[8] oraz 2015–2019^[4][8] doradca ministra sprawiedliwości^[8].

W latach 2016–2019 dyrektor Instytutu Wymiaru Sprawiedliwości^[9], a w latach 2016–2021 przewodniczący Rady Krajowej Szkoły Administracji Publicznej^[10][11]. W latach 2018–2019 pełnił urząd Pełnomocnika Ministra Sprawiedliwości ds. Informatyzacji i Cyberbezpieczeństwa oraz ds. Funduszu Sprawiedliwości^[12].

4 czerwca 2019 został powołany na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości^[1]. W listopadzie 2023 przeszedł na funkcję sekretarza stanu w tym samym resorcie, a w grudniu tego samego roku zakończył pełnienie tej funkcji.

Pełniąc funkcję wiceministra sprawiedliwości, był odpowiedzialny m.in. za informatyzację i cyberbezpieczeństwo wymiaru sprawiedliwości, powołując Centrum Cyberbezpieczeństwa w Zamościu, odpowiadał również za obszar nowoczesnych technologii w wymiarze sprawiedliwości. Pod jego kierunkiem został opracowany projekt wykorzystujący sztuczną inteligencję do monitorowania zachowań niebezpiecznych i niepożądanych w zakładach karnych^[13].

Od 2022 wykładowca w Instytucie Prawa Akademii Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu^[14]. Pomysłodawca i założyciel Szkoły Wyższej Wymiaru Sprawiedliwości.

Jest numerariuszem katolickiej organizacji Opus Dei^[15][16].

W wyborach parlamentarnych w 2023 r. uzyskał mandat posła na Sejm X kadencji, kandydując z listy Prawa i Sprawiedliwości, zdobywając 17 318 głosów^[17]. W grudniu tego samego roku zakończył pełnienie funkcji wiceministra.

22 stycznia 2024 został zastępcą przedstawiciela Sejmu RP w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy. Od 23 stycznia 2024 pełnoprawny członek podkomisji Praw Człowieka oraz podkomisji Sztucznej Inteligencji i Praw Człowieka w Zgromadzeniu Pralamentarnym RE^[2].

W 2024 został objęty śledztwem Prokuratury Krajowej dotyczącym wydatkowania środków z Funduszu Sprawiedliwości^[18]. 12 lipca 2024 Sejm uchylił Romanowskiemu immunitet poselski i uchwalił zgodę na jego zatrzymanie i tymczasowe aresztowanie^[19]. 15 lipca 2024 został zatrzymany w Warszawie przez funkcjonariuszy ABW na wniosek Prokuratury Krajowej^[20][21][22]. Dzień później został wypuszczony na wolność na mocy postanowienia Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa. Według Romanowskiego, było to związane z jego drugim immunitetem, wynikającym z członkostwa w delegacji Sejmu do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy^[23][24][25]. Przewodniczący Zgromadzenia Theodoros Rousopoulos(inne języki), w liście do marszałka Sejmu Szymona Hołowni, zwrócił uwagę, że członkowie Zgromadzenia są objęci immunitetem przez cały rok trwania jego Sesji^[26]. Część prawników wyraziła odmienne zdania w tej sprawie, m.in. Andrzej Zoll, który argumentował, że gdyby Romanowski nie był posłem na Sejm, nigdy nie zostałby członkiem delegacji do Zgromadzenia Parlamentarnego RE^[27][28].

W okresie pełnienia funkcji wiceministra sprawiedliwości, 3 marca 2023 na Twitterze opublikował wpis, w którym poparł wymierzenie kary śmierci dla czwórki osób w wieku 16 i 17 lat, domniemanych sprawców zabójstwa innego nastolatka^[29].

Według Romanowskiego konwencja o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (tzw. konwencja stambulska) wprowadza zamieszanie ideologiczne, pojęcie gender, wskazując płeć kulturową i uwarunkowania społeczne jako przyczynę przemocy – a nie alkohol czy seksualizację obrazu kobiety w mediach^[30]. W mediach szeroko komentowano jego słowa określające konwencję jako „genderowy koń trojański”^[31][32].

• Dr Marcin Romanowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-06-10] .