Marlena Maląg
Marlena Maląg (2023) | |||
Data i miejsce urodzenia | 2 listopada 1964 | ||
---|---|---|---|
Minister rozwoju i technologii | |||
Okres | od 27 listopada 2023 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | Waldemar Buda | ||
Następca | Krzysztof Hetman | ||
Minister rodziny i polityki społecznej | |||
Okres | od 6 października 2020 | ||
Przynależność polityczna | |||
Następca | Dorota Bojemska | ||
Minister rodziny, pracy i polityki społecznej | |||
Okres | od 15 listopada 2019 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | |||
Prezes Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych | |||
Okres | od grudnia 2018 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | Dorota Habich (p.o.) | ||
Następca | |||
| |||
|
Marlena Magdalena Maląg z domu Banachowicz (ur. 2 listopada 1964 w Ostrowie Wielkopolskim[1]) – polska polityk, nauczycielka, urzędniczka, działaczka oświatowa i samorządowiec. W latach 2012–2014 wiceprezydent Ostrowa Wielkopolskiego, w latach 2015–2016 wicestarosta powiatu ostrowskiego, w latach 2016–2018 wicewojewoda wielkopolski, w latach 2018–2019 prezes Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Posłanka na Sejm IX i X kadencji, w latach 2019–2020 minister rodziny, pracy i polityki społecznej, a w latach 2020–2023 minister rodziny i polityki społecznej w drugim rządzie Mateusza Morawieckiego, w 2023 minister rozwoju i technologii w trzecim rządzie tego samego premiera, posłanka do Parlamentu Europejskiego X kadencji.
Życiorys
Absolwentka Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie, gdzie ukończyła pedagogikę na Wydziale Humanistycznym. Ukończyła również studia podyplomowe w zakresie matematyki i informatyki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz w zakresie zarządzania instytucjami oświatowymi na Politechnice Poznańskiej i w Bałtyckiej Wyższej Szkole Humanistycznej w Koszalinie[2][3].
Pracowała jako nauczycielka. W latach 1999–2002 pełniła funkcję dyrektora Gimnazjum nr 2 w Ostrowie Wielkopolskim, następnie przez 9 lat kierowała Zespołem Szkół Spółdzielni Oświatowej w tym samym mieście. Przekształciła samorządową szkołę, tworząc spółdzielnię oświatową w celu uspołecznienia zarządzania w oświacie[4]. Utworzyła poprzez tę instytucję Publiczne Gimnazjum im Papieża Jana Pawła II i Liceum Ogólnokształcące Spółdzielni Oświatowej w Ostrowie Wielkopolskim. Według informacji „Dziennika Gazety Prawnej” w trakcie pełnienia przez nią funkcji prezesa spółdzielni i dyrektora liceum ogólnokształcącego w placówce tej dochodziło do naruszania przepisów prawa pracy dotyczących zawierania z tym samym pracownikiem maksymalnie dwóch kolejnych umów na czas określony[5][6].
W 2002 uzyskała mandat radnej miejskiej Ostrowa Wielkopolskiego z ramienia komitetu Mirosława Kruszyńskiego[7]. W 2006 po raz pierwszy wybrana do rady powiatu ostrowskiego z listy Prawa i Sprawiedliwości. Uzyskiwała reelekcję w wyborach w 2010 i 2014. Do 2012 pełniła funkcję naczelnika wydziału edukacji w ostrowskim urzędzie miejskim. Trzykrotnie uzyskała ogólnopolskie wyróżnienie „Samorządowy Lider Edukacji”, wdrażała w szkołach programy edukacyjne i prozdrowotne, w tym finansowane ze środków Unii Europejskiej. Nadzorowała wprowadzenie karty dużej rodziny w Ostrowie Wielkopolskim[2]. Była wiceprzewodniczącą rady powiatu ostrowskiego[3]. W 2012 powołana na stanowisko zastępcy prezydenta Ostrowa Wielkopolskiego z rekomendacji Prawa i Sprawiedliwości (zajmowała je do 2014[3]). W administracji miejskiej odpowiadała za sprawy społeczne, oświatę i kulturę[8]. Zajmowała się m.in. wdrażaniem ostrowskiego programu mieszkaniowego[9].
W grudniu 2015 objęła stanowisko wicestarosty[4]; funkcję tę pełniła do 11 stycznia 2016, kiedy to została powołana na stanowisko wicewojewody wielkopolskiego przez prezesa Rady Ministrów Beatę Szydło[10]. Jako wicewojewoda zajmowała się m.in. polityką prorodzinną[3], w 2016 została przewodniczącą działającej przy wojewodzie wielkopolskim Rady Rodziny[11]. W tym samym roku zainicjowała konkurs promujący politykę prorodzinną w samorządach pod nazwą „Wielkopolska Gmina Przyjazna Rodzinie”[11]. W Wielkopolskim Urzędzie Wojewódzkim nadzorowała wydziały zajmujące się w szczególności infrastrukturą, polityką społeczną i zdrowiem, a także zajmowała się edukacją w ramach nadzoru nad kuratorem oświaty[12]. W wyborach samorządowych w 2018 zdobyła mandat radnej sejmiku wielkopolskiego (otrzymała 46 763 głosy, co stanowiło drugi indywidualny wynik wśród kandydatów na radnych)[13]. W grudniu tego samego roku zrezygnowała z funkcji wicewojewody[10].
20 grudnia 2018 została powołana przez premiera Mateusza Morawieckiego na stanowisko prezesa zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych[14]. W lutym 2019 minister inwestycji i rozwoju powołał ją w skład Rady Dostępności[15]. W trakcie zarządzania przez nią funduszem wdrożono m.in. programy: „Door-to-door” (granty dla samorządów na przewóz osób niepełnosprawnych, szkolenia pracowników transportu zbiorowego)[16], nowy program rehabilitacji kompleksowej[17], projekt „Aktywni Plus” (obejmujący trzy programy zwiększenia zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami: „Absolwent”, „Stabilne zatrudnienie” oraz „Praca-Integracja”, prowadzone m.in. we współpracy z przedsiębiorstwami Enea, PKN Orlen i PKO BP[18][19][20] oraz poprzez staże w administracji rządowej[21]), programy dotyczące dofinansowania zakupu wózków inwalidzkich o napędzie elektrycznym oraz dofinansowania inwestycji na rzecz niwelowania barier architektonicznych w budynkach wielorodzinnych[22].
W wyborach parlamentarnych w 2019 została wybrana do Sejmu IX kadencji, kandydując w okręgu kaliskim i otrzymując 25 695 głosów[23]. 8 listopada 2019 została wskazana jako kandydatka na nowego ministra rodziny, pracy i polityki społecznej[24]. Urząd ten objęła 15 listopada, wchodząc w skład drugiego rządu Mateusza Morawieckiego[25]. Zastąpiła na tym stanowisku Bożenę Borys-Szopę. 6 października 2020 w wyniku rekonstrukcji rządu objęła urząd ministra rodziny i polityki społecznej[26]. W sierpniu 2021, po odwołaniu z rządu Jarosława Gowina, w skład jej resortu (pozostawiając dotychczasową nazwę ministerstwa) włączono sprawy pracy[27].
W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję (z wynikiem 109 870 głosów)[28]. 27 listopada 2023 powołana na urząd ministra rozwoju i technologii w trzecim gabinecie Mateusza Morawieckiego[29]; powierzono jej również pełnienie obowiązków ministra cyfryzacji[30]. Z administracji rządowej odeszła 13 grudnia 2023. W 2024 z ramienia PiS wystartowała w wyborach do Parlamentu Europejskiego z okręgu nr 7; uzyskała mandat eurodeputowanej X kadencji z wynikiem 115 670 głosów[31].
Wyniki w wyborach ogólnopolskich
Wybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik | |
---|---|---|---|---|---|
2019 | Prawo i Sprawiedliwość | Sejm IX kadencji | nr 36 | 25 695 (5,60%)[23] | |
2023 | Sejm X kadencji | 109 870 (20,26%)[28] | |||
2024 | Parlament Europejski X kadencji | nr 7 | 115 670 (11,25%)[31] |
Życie prywatne
Córka Romana i Aliny[32]. Mężatka (mąż Zbigniew), ma dwie córki[8].
Przypisy
- ↑ Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2021-06-20].
- ↑ a b Wicewojewoda: życiorys. Wielkopolski Urząd Wojewódzki w Poznaniu. [dostęp 2017-07-20].
- ↑ a b c d Marlena Maląg: Prezes Zarządu. pfron.org.pl. [dostęp 2019-11-04].
- ↑ a b Zmiany kadrowe w powiecie. powiat-ostrowski.pl, 7 grudnia 2015. [dostęp 2019-11-04].
- ↑ Łukasz Guza: Minister pracy łamała kodeks pracy. PIP potwierdza doniesienia. gazetaprawna.pl, 21 listopada 2019. [dostęp 2019-12-14].
- ↑ Łukasz Guza: Jak PIP kręci w sprawie minister pracy? Potwierdzamy, że Marlena Maląg naruszyła kodeks pracy. gazetaprawna.pl, 24 listopada 2019. [dostęp 2019-12-14].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2019-11-02].
- ↑ a b Marlena Maląg wicewojewodą wielkopolskim. ok24.pl, 10 stycznia 2016. [dostęp 2017-07-20].
- ↑ Marlena Maląg prezesem PFRON. ok24.tv, 20 grudnia 2018. [dostęp 2019-11-02].
- ↑ a b Marlena Maląg odchodzi ze stanowiska wicewojewody. tvp.pl, 19 grudnia 2018. [dostęp 2019-11-04].
- ↑ a b Wielkopolska Rada Rodziny powołana. tvp.pl, 2 czerwca 2016. [dostęp 2019-11-04].
- ↑ Wicewojewoda: przedmiot działalności. Wielkopolski Urząd Wojewódzki w Poznaniu. [dostęp 2019-11-04].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2019-11-02].
- ↑ Marlena Maląg prezesem PFRON. Nowa praca byłej wicewojewody wielkopolskiej. faktykaliskie.pl, 20 grudnia 2018. [dostęp 2019-01-06].
- ↑ Prezes PFRON w Radzie Dostępności. pfron.org.pl, 25 lutego 2019. [dostęp 2019-11-02].
- ↑ Nowy projekt: door-to-door i likwidacja barier architektonicznych. pfron.org.pl, 7 sierpnia 2019. [dostęp 2019-11-04].
- ↑ PFRON z nowym modelem rehabilitacji kompleksowej. pfron.org.pl, 22 sierpnia 2019. [dostęp 2019-11-04].
- ↑ „Aktywni Plus” – inauguracja nowego projektu PFRON i podpisanie porozumienia z Eneą. pfron.org.pl, 21 maja 2019. [dostęp 2019-11-04].
- ↑ Orlen i PFRON podpisały deklarację o współpracy. biznesalert.pl, 5 czerwca 2019. [dostęp 2019-11-04].
- ↑ Nowe miejsca pracy dla osób niepełnosprawnych w PKO Banku Polskim. pfron.org.pl, 23 października 2019. [dostęp 2019-11-04].
- ↑ Zatrudnienie osób z niepełnosprawnościami w administracji publicznej. gov.pl, 10 czerwca 2019. [dostęp 2019-11-04].
- ↑ Coraz większe wsparcie finansowe i nowe programy. PFRON dla niepełnosprawnych z Kalisza i powiatu. faktykaliskie.pl, 29 września 2019. [dostęp 2019-11-04].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-17].
- ↑ Marlena Maląg kandydatką na ministra rodziny. Kim jest następczyni Bożeny Borys-Szopy?. rmf24.pl, 8 listopada 2019. [dostęp 2019-11-09].
- ↑ Prezydent powołał nowy rząd. prezydent.pl, 15 listopada 2019. [dostęp 2019-11-15].
- ↑ Prezydent dokonał zmian w składzie Rady Ministrów. prezydent.pl, 6 października 2020. [dostęp 2020-10-06].
- ↑ Dz.U. z 2021 r. poz. 1471.
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-18].
- ↑ Uroczystość powołania przez Prezydenta RP nowego rządu. prezydent.pl, 27 listopada 2023. [dostęp 2023-11-27].
- ↑ Marlena Maląg. gov.pl. [dostęp 2023-11-28].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-06-10].
- ↑ Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2023-02-13].
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
W dniu zaprzysiężenia |
|
---|
- p
- d
- e
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu