Michał Benesch

Michał Jan Benesch
porucznik łączności porucznik łączności
Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1899
Bochnia

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1918–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Pułk Radiotelegraficzny

Stanowiska

zastępca oficera mobilizacyjnego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Brązowy Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Michał Jan Benesch (ur. 28 sierpnia 1899 w Bochni, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – porucznik łączności Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Izydora i Heleny z Maślaków. Uczestnik wojny z bolszewikami 1920. Służył w Szefostwie Łączności DOK V, a następnie w 5 batalionie telegraficznym w Krakowie na stanowisku dowódcy plutonu. Absolwent absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1932 uzyskał tytuł magistra. Absolwent Szkoły Podchorążych dla Podoficerów w Bydgoszczy. 4 sierpnia 1934 Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 1 sierpnia 1934 i 1. lokatą w korpusie oficerów łączności, a minister spraw wojskowych wcielił do Pułku Radiotelegraficznego w Warszawie[1]. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1937 i 39. lokatą w korpusie oficerów łączności[2]. W marcu 1939 w dalszym ciągu pełnił służbę w Pułku Radiotelegraficznym na stanowisku zastępcy oficera mobilizacyjnego[3].

W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli radzieckiej 18 września w Łucku. Początkowo osadzony w obozie przejściowym w Szepietówce (stan na 29 września 1929), następnie przewieziony 7 października 1939 do putywulskiego obozu jenieckiego. 1 listopada 1939 wysłany do obozu w Kozielsku, dokąd dotarł 3 listopada. 22 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD[4] – lista wywózkowa 040/1 poz. 66, nr akt 3240 z 20.04.1940[5]. Został zamordowany między 23 a 24 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 20.05.1943. Przy szczątkach zgodnie z niemieckim zapisem znaleziono: dowód osobisty i czerwony krzyżyk[6]. Wg listy PCK znaleziono: "wyciąg z metryki, pismo z pułku radiowego, legitymację członka PCK, kartki pocztowe, listę nazwisk, kalendarzyk"[7]. Figuruje na liście AM-236-2595 i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem: GARF-97-02595. Nazwisko Benescha znajduje się na liście ofiar (pod nr 2595) opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 146 i w Nowym Kurierze Warszawskim nr 150 z 1943. W Archiwum Robla (pakiet 02595) znajduje się kopia kalendarzyka z zapiskami znalezionego przy szczątkach Benescha. 

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień kapitana[8]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Michał Benesch został upamiętniony:

12 kwietnia 2012 w Bochni, na tablicy na obelisku umieszczonym na poboczu ulicy Ofiar Katynia[9]

30 sierpnia 2009 posadzeniem „Dębu Pamięci” w Więckowicach na terenie DPS. Gościem honorowym była córka Jana Benescha, Maria Jasińska z rodziną[10][11].

Życie prywatne

Żonaty z Heleną z Nizińskich, miał syna Ryszarda oraz córki Marię i Irenę

Ordery i odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 15 sierpnia 1934 roku, s. 217, 226.
  2. ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 414.
  3. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 817.
  4. ↑ УБИТЫ В КАТЫНИ, Moskwa 2015, s. 163 .
  5. ↑ JędrzejJ. Tucholski JędrzejJ., Mord w Katyniu, 1991, s. 704 .
  6. ↑ Auswaertiges Amt - Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943, s. 236 .
  7. ↑ Listy katyńskie w zasobie Archiwum Państwowego w Lublinie – Archiwum Państwowe w Lublinie [online], lublin.ap.gov.pl [dostęp 2018-01-15] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-07]  (pol.).
  8. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  9. ↑ Bochnia – serwis wiadomości z powiatu i miasta Bochni - Czasbocheński.pl: Trzecia tablica katyńska odsłonięta. www.czasbochenski.pl. [dostęp 2021-03-29]. (pol.).
  10. ↑ Dąb Pamięci posadzony w Więckowicach [online], Oficjalny serwis internetowy Gminy Zabierzów [dostęp 2017-07-05] .
  11. ↑ http://www.katyn-pamietam.pl/uploads/file/Raporty/557%20Stowarzyszenie%20Sportowe%20LKS%20Potok.pdf
  12. ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 270.
  13. ↑ a b Muzeum Katyńskie - Mediateka [online], www.muzeumkatynskie.pl [dostęp 2017-07-05]  (pol.).

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
  • http://ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl/wpis/165
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
  • УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
  • Auswaertiges Amt - Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.