Michele Viale-Prelà
Kardynał prezbiter | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 29 września 1799 | ||
Data i miejsce śmierci | 15 maja 1860 | ||
Miejsce pochówku | |||
Arcybiskup Bolonii | |||
Okres sprawowania | 1855–1860 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 29 września 1823 | ||
Sakra biskupia | 18 lipca 1841 | ||
Kreacja kardynalska | 15 marca 1852 | ||
Kościół tytularny | Santi Andrea e Gregorio al Monte Celio | ||
|
Data konsekracji | 18 lipca 1841 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Luigi Lambruschini | ||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Fabio Maria Asquini | ||||||||||||||
|
Michele Viale-Prelà (ur. 29 września 1799 w Bastii, zm. 15 maja 1860 w Bolonii) – francuski kardynał.
Życiorys
Urodził się 29 września 1799 roku w Bastii[1]. Studiował w Rzymie, uzyskując doktoraty z filozofii i teologii[1]. 29 września 1823 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. 12 lipca 1841 roku został tytularnym arcybiskupem Kartaginy, a sześć dni później przyjął sakrę[2]. W latach 1841–1845 był nuncjuszem w Bawarii, a w okresie 1845–1853 – w Austrii[1]. 15 marca 1852 roku został kreowany kardynałem in pectore[2]. Jego nominacja na kardynała prezbitera została ogłoszona na konsystorzu 7 marca 1853 roku i nadano mu kościół tytularny Santi Andrea e Gregorio al Monte Celio[2]. W 1855 roku został arcybiskupem Bolonii[1]. Zmarł tamże 15 maja 1860 roku[1].
Przypisy
- p
- d
- e