Mikołaj Łoziński

Mikołaj Łoziński

Mikołaj Łoziński (2015)
Data i miejsce urodzenia	1980 Warszawa
Zawód, zajęcie	pisarz
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Mikołaj Łoziński (ur. 1980 w Warszawie) – polski pisarz i scenarzysta, laureat Nagrody Fundacji im. Kościelskich (2007) i nagrody Paszport „Polityki” (2012).

Syn reżysera-dokumentalisty Marcela, brat Pawła. Ukończył socjologię w Paryżu. Był tłumaczem telewizji francusko-niemieckiej, robił zdjęcia dla „Przekroju” i „Rzeczpospolitej”. Publikował krótkie opowiadania, miał kilka wystaw fotograficznych. Zarabiał jako malarz pokojowy i asystent niewidomej psychoterapeutki.

Jego debiutancka powieść Reisefieber została przetłumaczona na siedem języków: czeski, niemiecki, węgierski, łotewski, słoweński, rosyjski i ukraiński. Otrzymała Nagrodę Kościelskich w 2007, nagrodę Pawiego Pióra oraz II Nagrodę w Konkursie Młodych Twórców Warszawskiej Fundacji Kultury (2006). Nominowana była również do Nagrody Literackiej „Nike”.

Został laureatem nagrody Paszport „Polityki” (2012) za powieść Książka (2011). Została ona przetłumaczona na siedem języków: niemiecki, czeski, słoweński, węgierski, bułgarski, łotewski i włoski ^[1].

Powieść Stramer (2019) została wybrana Książką Roku przez „Magazyn Książki” Gazety Wyborczej. Prawa do tłumaczeń zostały sprzedane do dwunastu krajów, powieść ukazała się (lub ukaże się) po angielsku, francusku, niemiecku, szwedzku, włosku, niderlandzku, chorwacku, węgiersku, hebrajsku, serbsku, słowacku i persku. Stramer był nominowany do Nagrody Literackiej „Nike” oraz znalazł się w finale Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. Powieść miała również dwie adaptacje teatralne: w warszawskim Teatrze Collegium Nobilium (Stramer w reżyserii Marcina Hycnara) oraz w gdańskim Teatrze Wybrzeże (Resztki w reżyserii Eweliny Marciniak).

Felietonista „Przekroju” oraz „Polityki”.

• 2007 – Nagroda Kościelskich za powieść Reisefieber.
• 2007 – nominacja do Nagrody Literackiej Nike za powieść Reisefieber^[2].
• 2011 – Nagroda Krakowska Książka Miesiąca września, za powieść Książka.
• 2012 – Nagroda The Baltic Sea Region Janis Baltvilks International Prize dla najlepszej dziecięcej książki roku za Bajki dla Idy (tłumaczenie łotewskie)
• 2012 – Paszport „Polityki” w dziedzinie literatury za powieść Książka^[3]
• 2020 – nominacja do Nagrody Literackiej Nike za powieść Stramer^[4]
• 2020 - powieść Stramer weszła do finału Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus.

• Reisefieber, Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak” (Kraków, 2006), Wydawnictwo Literackie (Kraków, 2011).
• Bajki dla Idy, Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak” (Kraków, 2008).
• Książka, Wydawnictwo Literackie (Kraków, 2011).
• Prawdziwa bajka, Kultura Gniewu (Warszawa, 2013).
• Stramer, Wydawnictwo Literackie (Kraków, 2019).
• Prezent dla dwojga, Format (Wrocław, 2020).
• Stramerowie, Wydawnictwo Literackie (Kraków, 2023).