Mikołaj Kallikles

Mikołaj Kallikles – nadworny lekarz cesarza Aleksego I Komnena, profesor medycyny i poeta, żyjący w II połowie XI wieku.

Mikołaj Kallikles był nadwornym lekarzem (archíatros) cesarza Aleksego I Komnena i profesorem medycyny (didáskalos to iatrón). Jego prace z zakresu medycyny nie zachowały się. Anna Komnena wspomina w Aleksjadzie, że leczył jej ojca na podagrę i niewydolność krążenia^[1]. Kallikles tworzył również epigramy w stylu Jana Mauropusa. Często nadawał im formę dialogu, jak w epigramie, w którym rozmawiają ze sobą grób (táphos) i cudzoziemiec (ksénos). Kallikles jest autorem wzruszających epigramów na grobowiec Jerzego Paleologa, jego żony Anny Dukajny i syna, sewastosa, Andronika Dukasa, osobnego epigramu na tegoż Andronika, czy wiersza nagrobkowego na logotetę Grzegorza Kamatera. Tworzył też zręczne epigramy o tematyce dworskiej: na cesarzową Irenę, jej córkę Annę Komnenę, na krzyż wykonany z rozkazu cesarzowej Ireny i na ikony świętych^[2]. Niespecjalnie popularne za życia autora, epigramy te doczekały się wysokiej oceny w traktacie Grzegorza z Koryntu O składni (Perí syntákseos) i w kompendium Józefa Rakendytesa na przełomie XIII i XIV wieku^[3].

• O. Jurewicz: Historia literatury bizantyńskiej. Wrocław: Ossolineum, 1984. ISBN 83-04-01422-X.