Późniejsza dynastia Zhou
Późniejsza dynastia Zhou (chiń. upr. 后周; chiń. trad. 後周; pinyin Hòu Zhōu) – ostatnia z pięciu dynastii tak zwanego Okresu Pięciu Dynastii i Dziesięciu Królestw. Rządziła północnymi Chinami od 951–960 ze stolicy w Kaifengu (podówczas Bian), dopóki nie została zastąpiona przez dynastię Song.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f2/%E4%BA%94%E4%BB%A3%E5%90%8E%E5%91%A8%E5%BD%A2%E5%8A%BF%E5%9B%BE%EF%BC%88%E7%B9%81%EF%BC%89.png/220px-%E4%BA%94%E4%BB%A3%E5%90%8E%E5%91%A8%E5%BD%A2%E5%8A%BF%E5%9B%BE%EF%BC%88%E7%B9%81%EF%BC%89.png)
Założyciel późniejszej dynastii Han, Liu Zhiyuan, zmarł po ledwie roku panowania pozostawiając na tronie nastoletniego syna. Podczas zamachu przeciwko władcy, chiński dowódca armii Han, Guo Wei sam przejął władzę i ogłosił powstanie nowego państwa. Guo był kompetentnym władcą, podobnie jak jego następca Guo Rong (siostrzeniec Guo Weia, adoptowany przez niego)[1]. Guo Wei zdołał przejąć kontrolę nad ziemiami późniejszej dynastii Han, ale nie udało mu się podbić fragmentu, który ogłosił niezależność jako Północne Han; jego następca obawiał się, że Kitanowie będą chcieli interweniować na rzecz swego klienta, jakim było północne Han i postanowił przenieść wojnę na terytorium przeciwnika. Odbił dwie z Szesnastu Prowincji, przejmując kontrolę nad kilkoma istotnymi przełęczami prowadzącymi przez góry północnych Chin na stepy, które zamieszkiwali Kitanowie[2]. Obie strony zaczęły gromadzić znaczne armie, ale nagła śmierć cesarza Zhou spowodowała, że wojna została odłożona, zwłaszcza że kitański władca nie wykazywał się wielką energią w działaniach wojennych[2]. Drugi cesarz Zhou umarł młodo, pozostawiając tron siedmioletniemu synowi. W tej sytuacji powtórzyła się sytuacja z powstania państwa: kolejny wysoki rangą dowódca wojskowy dokonał przewrotu i proklamował następną dynastię – Song[1]. Elity Zhou poparły przewrót, obawiając się, że rządzone przez dziecko państwo będzie łatwym łupem dla Kitanów[3].
Przypisy
- ↑ a b Mote 1999 ↓, s. 13–14.
- ↑ a b Mote 1999 ↓, s. 67–68.
- ↑ Mote 1999 ↓, s. 68.
Bibliografia
- Frederick W. Mote: Imperial China: 900-1800. Harvard University Press, 1999. ISBN 0-674-44515-5.
- p
- d
- e
Pięć Dynastii |
|
---|---|
Dziesięć Królestw |
|
- p
- d
- e
Prehistoria i starożytność |
|
---|---|
Cesarstwo |
|
Współczesność |
- Britannica: topic/Later-Zhou-dynasty