Płazowo

Płazowo
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

tucholski

Gmina

Lubiewo

Liczba ludności (III 2011)

266[2]

Strefa numeracyjna

52

Kod pocztowy

89-510[3]

Tablice rejestracyjne

CTU

SIMC

0090799

Położenie na mapie gminy Lubiewo
Mapa konturowa gminy Lubiewo, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Płazowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Płazowo”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Płazowo”
Położenie na mapie powiatu tucholskiego
Mapa konturowa powiatu tucholskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Płazowo”
Ziemia53°31′58″N 17°56′39″E/53,532778 17,944167[1]

Płazowo – (niem. Plassowo, 1942-1945 Plaßhof) wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie tucholskim, w gminie Lubiewo, przy trasie drogi wojewódzkiej nr 240.

W latach 1950–1998 miejscowość należała do województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 266 mieszkańców[2]. Jest siódmą co do wielkości miejscowością gminy Lubiewo.

Nazwa

W 1920 r. w trakcie ustalania polskiej nazwy wsi rozpatrywano również wersje Płazów i Plazowo. W 1942 roku okupanci niemieccy zastąpili dotychczasową nazwę niemiecką Plassowo nazwą Plasshof.

Historia

Pierwsza wzmianka o Płazowie pochodzi z 1796 roku. Nazwa miejscowości pochodzi od nazwiska Płoza, noszonego przez burmistrza Tucholi z końca XVIII wieku, który wykarczował tu obszar leśny dla celów rolniczych. W 1875 r. w gminie wiejskiej Płazowo było 36 domów i 59 gospodarstw domowych. Gmina liczyła 253 mieszkańców, w tym 125 kobiet. Do gminy należały wtedy również wsie Szumiąca, Stare Dziuki oraz Nowe Dziuki. W 1895 r. 38 domów zamieszkiwało 55 rodzin, a ogólna liczba mieszkańców wynosiła 307 osób (w tym 141 kobiet). W 1931 gmina liczyła 347 osób. W lutym 1945 w czasie walk między Niemcami a Armią Czerwoną na 48 gospodarstw jedno uległo całkowitemu zniszczeniu, a 12 - częściowemu.

Miejscowa szkoła powstała w 1865 r. dla 47 uczniów. W 1935 r. było ich 59, a w roku szkolnym 1970/1971 - 25. Po utworzeniu Zbiorczej Szkoły Gminnej w Lubiewie szkołę zamknięto, a dzieci zaczęto dowozić do szkoły w Bysławiu.

W 2. połowie lat 50. XX wieku wieś otrzymała komunikację autobusową, a w roku 1958 - po wybudowaniu linii energetycznej Tuchola-Lubiewo – wieś została zelektryfikowana.

Zobacz też

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 102377
  2. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 945 [zarchiwizowane 2022-10-26] .

Linki zewnętrzne

  • Płazowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 283 .
  • p
  • d
  • e
Gmina Lubiewo
  • Siedziba gminy: Lubiewo
Wsie
Kolonia
Osady
Osady leśne
Integralne
części wsi
  • Ameryka
  • Bagna
  • Bieniek
  • Bociany (Bysław)
  • Bociany (Bysławek)
  • Bociany (Lubiewo)
  • Budajewo
  • Byki
  • Chrusty
  • Dziapy
  • Gapie Góry
  • Kaczorowo-Strzyżyny
  • Krowy
  • Krudunki
  • Lisi Kąt
  • Lisie Jamy
  • Nowa Gdynia
  • Nowe Dziuki
  • Nowe Osady
  • Olędry
  • Osiek
  • Piaski
  • Pioterki
  • Pochniewo
  • Pod Dołsa
  • Pod Dury
  • Pod Lubiewice
  • Podnowiec
  • Przydatki
  • Rabuśkowo
  • Sielanka
  • Sokole-Kuźnica
  • Stare Dziuki
  • Stare Osady
  • Sucha-Młyn
  • Szyszkówka
  • Wielonek
  • Wybudowania Bysławkowskie
  • Wybudowania pod Minikowo
  • Wybudowanie pod Bysławek
  • Wybudowanie pod Lubiewice
  • Wybudowanie pod Szumiącą
  • Wypychowo

Herb gminy Lubiewo