Płyta Środkowoizerska : Położenie, Opis, Najwyższe wzniesienia, Podział Wikipedia, wolna encyklopedia

Płyta Środkowoizerska

Płyta Środkowoizerska
Wierzchołek Rokytské horky
Megaregion	Pozaalpejska Europa Środkowa
Prowincja	Masyw Czeski
Podprowincja	Płyta Czeska (czes. Česká tabule)
Makroregion	Płyta Środkowoczeska (czes. Středočeská tabule)
Mezoregion	Płyta Izerska (czes. Jizerská tabule)
Mikroregion(y)	Płyta Środkowoizerska (czes. Středojizerská tabule)
Zajmowane jednostki administracyjne	Czechy kraj środkowoczeski kraj liberecki

Płyta Środkowoizerska (czes. Středojizerská tabule) jest północną częścią Płyty Izerskiej (czes. Jizerská tabule).

Powierzchnia wynosi 439 km². Najwyższym wzniesieniem jest Rokytská horka (410 m n.p.m.).

Położenie

Od północnego zachodu i północy graniczy z Wyżyną Ralską (czes. Ralská pahorkatina), od wschodu z Wyżyną Jiczyńską (czes. Jičínská pahorkatina), a od południa z Płytą Dolnoizerską (czes. Dolnojizerská tabule).

Większa część leży na prawym brzegu Izery, pomiędzy miastami: Kuřívody, Mnichovo Hradiště, Mladá Boleslav, Benátky nad Jizerou i Mšeno.

Pod względem administracyjnym obejmuje części powiatów Mladá Boleslav i Mielnik w kraju środkowoczeskim oraz powiatu Czeska Lipa w kraju libereckim.

Opis

Jest to pagórkowata wyżyna z rozległymi, kopulastymi wzniesieniami, pocięta głęboko wciętymi dolinami rzek, niekiedy o charakterze wąwozów. Część południowa, w dorzeczu Strenického (Skalského) potoka, jest nachylona ku południowemu wschodowi, ku głęboko wciętej dolinie Izery^[1].

Najwyższe wzniesienia

Rokytská horka (410 m), Bělská tabule
Jezovská hora (400 m), Bělská tabule
Radechov (392 m), Bělská tabule
Orlí (381 m), Bělská tabule
Lysá hora (365 m), Bělská tabule
Bezvel (340 m), Skalská tabule

Podział

Płyta Środkowoizerska dzieli się na^[1]:

Płyta Bielska (czes. Bělská tabule)
Płyta Skalska (czes. Skalská tabule)

Budowa geologiczna

Zbudowana jest głównie ze skał osadowych wieku górnokredowego (środkowy turon): głównie piaskowców wapnistych i ilasto-wapnistych, podrzędnie mułowców, iłowców^[1].

Duże obszary przykryte są plejstoceńskimi lessami^[1].

W części północnej, przede wszystkim w dorzeczu rzeki Bělá występują wzniesienia zbudowane z trzeciorzędowych bazaltów^[1].