Pałac Radziwiłłów w Balicach
nr rej. A-246 z 24. 02. 1971[1]. | |||
Front Pałacu w Balicach | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | Balice | ||
Adres | ul. Krakowska 1 | ||
Ukończenie budowy | XV wiek | ||
Ważniejsze przebudowy | II. poł. XIX w. | ||
Kolejni właściciele | Radziwiłłowie, Ossolińscy, Bonerowie, Firlejowie, Jan Łaski | ||
Obecny właściciel | |||
Położenie na mapie gminy Zabierzów | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||
Położenie na mapie powiatu krakowskiego | |||
50°05′15,16″N 19°47′18,87″E/50,087544 19,788575 | |||
| |||
Strona internetowa |
Pałac w Balicach – rezydencja znajdująca się w Balicach, w województwie małopolskim.
Pierwszą budowlą w miejscu dzisiejszego pałacu był przypuszczalnie dwór zbudowany przez rycerski ród Toporczyków z Morawicy[2]. Od nich przejął ją za długi rajca krakowski Seweryn Bethman. Za sprawą ślubu jego córki Zofii włości balickie przeszły w ręce burgrabiego Seweryna Bonera, który w 1519 roku polecił zbudować wygodny drewniany dwór z ogrodem i winnicą w Winnej Górze. Następnym właścicielem dworu był jego syn Jan Boner, który w jego miejscu wzniósł murowany dwór w stylu renesansowym, który następnie przekazał swojej siostrze Zofii z Bonerów Firlejowej przez co rezydencja stała się na długi czas własnością rodu Firlejów. Wygląd dworu z tego okresu znamy z weduty Matthiasa Gerunga z około 1536 roku[3]. Przez dłuższy czas w dworze mieszkał Jan Łaski[4]. Henryk III Walezy w drodze do Krakowa zatrzymał się 16 lutego 1574 w tutejszym dworze Jana Firleja. Po 1610 roku Balice przeszły w dzierżawę. Przypuszczalnie dwór został uszkodzony podczas Potopu szwedzkiego. Pod koniec XVII w. właścicielami Balic został kanclerz Jan Szembek, który odbudował pałac. Jednak pałac już w połowie XVIII wieku popadł w ruinę. Na początku XIX wieku został odnowiony przez Urszulę Darowską. W 1887 roku od węgierskiej rodziny Homolacsów pałac wraz z majątkiem kupił mieszkający wówczas w Paryżu książę Dominik Radziwiłł[2]. On to dokonał gruntownej przebudowy pałacu w latach 1887–1894 wg projektu Tadeusza Stryjeńskiego. Pałac służył mu za siedzibę letnią, gdzie przebywał ze swoją żoną Dolores de Agramonte[2]. W lipcu 1912 roku gościł w pałacu arcyksiążę Karol Franciszek Józef i arcyksiężna Zyta. Po Dominiku Balice odziedziczył Hieronim Mikołaj Radziwiłł, którego żoną była Renata, córka arcyksięcia Karola Stefana Habsburga z Żywca[2].
Po 1945 roku pałac przekazano Uniwersytetowi Jagiellońskiemu, a od początku lat 50. służy on Instytutowi Zootechniki jako centrum konferencyjne oraz hotel. W 2005 roku z okazji 60-lecie wyzwolenia obozu Auschwitz-Birkenau w pałacu doszło do spotkania wielu prezydentów i premierów[2].
Dookoła pałacu znajduje się zabytkowy park w stylu ogrodu włoskiego z XVI–XX w. o powierzchni 5 ha.
Pałac dostępny jest dla zwiedzających po uprzednim telefonicznym umówieniu się z administratorami obiektu.
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 .
- ↑ a b c d e Wyborcza.pl [online], krakow.wyborcza.pl [dostęp 2018-05-16] .
- ↑ Podróż przez centrum Europy Obrazy z podróży palatyna Ottheinricha z lat 1536 [online], k-k.pl [dostęp 2018-05-16] .
- ↑ Historia Pałacu w Balicach. [dostęp 2014-03-08].
Bibliografia
- Ziemia Podkrakowska, RobertR. Lisowski (red.), ElżbietaE. Bator, Kraków: Fundacja Inicjatyw Lokalnych i Oświatowych, 2006, s. 144, ISBN 83-923618-1-4, ISBN 978-83-923618-1-7, OCLC 749311744 .
- Maria Kwaśnik, Balice nasze dziedzictwo, wyd. Parafia Rzymskokatolicka pw Świętej Rodziny, Balice 2005
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia Pałacu w Balicach