Paleoscynk

Paleoscynk

Palaeoscincus
Leidy, 1856
Ząb Palaeoscincus costatus
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Nadrząd	dinozaury
Rząd	dinozaury ptasiomiedniczne
Podrząd	tyreofory
Infrarząd	ankylozaury
Rodzina	nodozaury
Rodzaj	paleoscynk
Gatunki
Palaeoscincus costatus

Paleoscynk (Palaeoscincus) – wymarły rodzaj dużego gada należącego do rzędu dinozaurów ptasiomiednicznych (Ornithischia) i rodziny nodozaurów^[1] (Nodosauridae). Znany głównie ze skamieniałości zębów. Jego nazwa oznacza "pradawny scynk".

Paleoscynk osiągał prawdopodobnie długość 5-6 m, wysokość 1,6 m i wagę około 1 t.

Dinozaur ten żył w późnej kredzie, około 70 mln lat temu na terenie dzisiejszej Ameryki Północnej. Skamieniałości przedstawicieli tego rodzaju znaleziono w stanie Wyoming w Stanach Zjednoczonych.

Prawdopodobnie jeden z większych przedstawicieli rodziny nodozaurów. Jako że jest stosunkowo wcześnie opisanym rodzajem, często pojawiał się na dawnych ilustracjach – nierzadko błędnie rekonstruowany z kostną maczugą na ogonie. Dziś uważa się raczej, że paleoscynk jest zbliżony – zarówno rozmiarami, jak i wyglądem – do edmontonii.

Do rodzaju Palaeoscincus włączanych było, od momentu jego opisania, siedem gatunków:

• Palaeoscincus costatus Leidy, 1856
• Palaeoscincus africanus (Broom, 1910) – obecnie Paranthodon africanus
• Palaeoscincus asper (Lambe, 1902) = Palaeoscincus tutus (Lambe, 1902) – obecnie Euoplocephalus tutus
• Palaeoscincus latus (Marsh, 1892) – obecnie uważany za gatunek pachycefalozaura
• Palaeoscincus magoder (Henning, 1914) – nomen nudum
• Palaeoscincus rugosidens (Gilmore, 1930) – obecnie Edmontonia rugosidens

• The Paleobiology Database. [dostęp 2008-08-29]. (ang.).
• Paleofile.com. [dostęp 2008-08-29]. (ang.).