Pattonimus
Pattonimus | |||
Brito, C. Koch, Percequillo, Tinoco, Weksler, C.M. Pinto & Pardiñas, 2020[1] | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ssaki | ||
Podgromada | żyworodne | ||
Infragromada | |||
Rząd | gryzonie | ||
Podrząd | Supramyomorpha | ||
Infrarząd | myszokształtne | ||
Nadrodzina | myszowe | ||
Rodzina | chomikowate | ||
Podrodzina | bawełniaki | ||
Plemię | Oryzomyini | ||
Rodzaj | Pattonimus | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Pattonimus ecominga Brito, C. Koch, Percequillo, Tinoco, Weksler, C.M. Pinto & Pardiñas, 2020 | |||
Gatunki | |||
|
Pattonimus – rodzaj ssaków z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie w Ekwadorze[1].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 9,5–14,5 cm, długość ogona 12–19 cm, długość ucha 1,4–2 cm, długość tylnej stopy 3,5–3,6 cm; masa ciała 25–110 g[1][2]. Futro jest krótkie i gęste, na grzbiecie czerwonobrązowe z subtelną ciemniejszą pręgą pośrodku grzbietu, na brzuchu śliwkowe z żółtawym odcieniem, słabe cieniowanie; włosy czuciowe wargowe są obfite i dłuższe niż uszy, gdy są ułożone do tyłu; uszy są zaokrąglone, owłosione i małe; długi ogon który stanowi 130% łącznej długości głowy i ciała, i z wyglądu nagi, jednobarwny; samice mają 8 gruczołów mlekowych[1].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 2020 roku międzynarodowy zespół zoologów (Ekwadorczycy Jorge Brito Molina, Nicolás Tinoco i Christian Miguel Pinto, Brazylijczycy Alexandre Reis Percequillo i Marcelo Weksler, Argentyńczyk Ulyses Francisco José Pardiñas oraz Niemka Claudia Koch) w artykule poświęconym nowemu rodzajowi ryżniakopodobnych gryzoni, wraz z opisem trzech nowych gatunków pochodzących z górskich lasów mglistych zachodnich Andów w Kolumbii i Ekwadoru, opublikowanym w czasopiśmie PeerJ[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) Pattonimus ecominga.
Etymologia
Pattonimus: James L. Patton (ur. 1941), amerykański teriolog; łac. mus, muris ‘mysz’, od gr. μυς mus, μυoς muos ‘mysz’[1].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[3][2]:
Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa | Podgatunki[2] | Rozmieszczenie geograficzne[2] | Podstawowe wymiary[2][a] | Status IUCN[4] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Pattonimus ecominga | Brito, C. Koch, Percequillo, Tinoco, Weksler, C.M. Pinto & Pardiñas, 2020 | gatunek monotypowy | znany z kilku miejsc w rezerwacie Drácula, po zachodniej stronie Andów (Carchi); zakres wysokości: 1660–2340 m n.p.m. | DC: 10,3–14,5 cm DO: 13,5–18,8 cm MC: 30–83 g | NE | ||
Pattonimus musseri | Brito, C. Koch, Percequillo, Tinoco, Weksler, C.M. Pinto & Pardiñas, 2020 | gatunek monotypowy | znany tylko z miejsca typowego po zachodniej stronie Andów (rzeka Rio Manduriacu, Imbabura); zakres wysokości: około 1200 m n.p.m. | DC: 9,5–14 cm DO: 12–19 cm MC: 25–110 g | NE |
Kategorie IUCN: NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.
Uwagi
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
- ↑ a b c d e f J. Brito, C. Koch, A.R. Percequillo, N. Tinoco, M. Weksler, C.M. Pinto & U.F.J. Pardiñas. A new genus of oryzomyine rodents (Cricetidae, Sigmodontinae) with three new species from montane cloud forests, western Andean cordillera of Colombia and Ecuador. „PeerJ”. 8, s. e10247, 2020. DOI: 10.7717/peerj.10247. (ang.).
- ↑ a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 250. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-09-13]. (ang.).
- ↑ Search for "Pattonimus". The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-09-13]. (ang.).
- GBIF: 11199995
- identyfikator iNaturalist: 1317325