Pchacze typu Bizon

Ten artykuł od 2011-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ten artykuł dotyczy maszyny. Zobacz też: bizon – rodzaj ssaka.

Zobacz multimedia związane z tematem: Pchacze typu Bizon

Bizon – polski typ pchaczy, budowanych od lat 60. XX wieku do lat 80. XX wieku przez Płocką Stocznię Rzeczną w Płocku, Tczewską Stocznię Rzeczną w Tczewie, zaś silniki spalinowe produkowane przez Zakłady Mechaniczne im. Marcelego Nowotki w Warszawie na licencji silnika Henschel.

• Długość całkowita: 20,85 m
• Długość na wodnicy: 20,60 m
• Szerokość na wręgach: 8,20 m
• Szerokość całkowita: 8,28 m
• Wysokość boczna: 2,00 m
• Zanurzenie konstrukcyjne: 1,15 m
• Wysokość nierozbieralna przy opuszczonej sterówce: 3,60 m
• Wysokość nierozbieralna przy podniesionej sterówce: 5,00 m
• Uciąg na palu: 50 kN
• Prędkość z dwiema barkami: 10,5 km/godz.
• Autonomiczność żeglugi: 155 godz
• Napęd: zespół 2 silników wysokoprężnych 4BH22 (prod. H.Cegielski Poznań lub Zgoda Świętochłowice) o mocy 160 KM każdy

• Tur,
• Żubr,
• holownik.