Penitent (glacjologia)

Ten artykuł dotyczy terminu glacjologicznego. Zobacz też: Penitent (katolicyzm).

Penitenty, pokutniki, mniszki śniegowe^[1] – stożkowate formy (maksymalna wysokość do kilku metrów), występujące w dużych skupiskach na lodowcach i polach firnowych, zwłaszcza w niskich szerokościach geograficznych, powstające w wyniku sublimacji śniegu, firnu lub lodu. Typowa wysokość penitentów to 0,5-2 m, jednakże zdarzają się również większe, kilkumetrowe (na przykład w Andach)^[2].

Najlepiej wykształcone przykłady penitentów występują w Andach Środkowych w Ameryce Południowej, w Pamirze i Hindukuszu w środkowej Azji oraz w masywie Kilimandżaro w Afryce Centralnej^[2].

Niekiedy skupiska penitentów określane są mianem „lodów pokutujących” lub „śniegów pokutujących” (hiszp. nieves penitentes).

Przypisy

↑ Witold H. Paryski, Kazimierz Maślankiewicz & Justyn T. Wojsznis. Obserwacje, materiały i opracowania II Polskiej Wyprawy w Andy 1936/37 r.. „Taternik”. 32 (3-4), s. 118-194, 1956.
↑ ^a ^b Wojciech Lewandowski, Marek Zgorzelski: Góry wysokie. Leksykon. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2002. ISBN 83-214-1278-5.