Przebrno
Część miasta Krynicy Morskiej | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | nowodworski | ||
Miasto | Krynica Morska | ||
SIMC | 0932784 | ||
Populacja (2005) • liczba ludności |
| ||
Strefa numeracyjna | 55 | ||
Kod pocztowy | 82-120 Krynica Morska | ||
Tablice rejestracyjne | GND | ||
Położenie na mapie Krynicy Morskiej | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |||
Położenie na mapie powiatu nowodworskiego | |||
54°21′21″N 19°21′23″E/54,355833 19,356389 | |||
|
Przebrno (niem. Pröbbernau) – część miasta Krynica Morska[1], w województwie pomorskim, położona na Mierzei Wiślanej, nad Zalewem Wiślanym[2].
Informacje ogólne
Przebrno jest oddalone o około 3,5 km na południowy zachód od centrum Krynicy Morskiej[2], natomiast około 3,1 km na zachód leży wieś Skowronki[2].
W Przebrnie odbywają się obozy letniskowe dla dzieci i młodzieży.
Przyroda
W XIX wieku z okolic Przebrna podano rzadki (obecnie w Polsce wymarły) gatunek sieciarki – pazurecznika wielkiego[3].
Około 800 m na północny wschód od Przebrna znajduje się rezerwat przyrody Buki Mierzei Wiślanej[2].
Historia
Wieś należąca do Mierzei Wiślanej terytorium miasta Gdańska położona była w drugiej połowie XVI wieku w województwie pomorskim[4].
W latach 1920–1939 koło osady przebiegała granica między Niemcami a Wolnym Miastem Gdańsk.[2] Podczas II wojny światowej na obszarze miejscowości znajdował się podobóz (Pröbbernau) niemieckiego obozu koncentracyjnego Stutthof. Jego więźniowie w latach 1939–1945 zbudowali obok miejscowości Polder Przebrno chroniący mierzeję przed powodziami sztormowymi na Zalewie Wiślanym[5].
W 1948 roku wprowadzono urzędowo polską nazwę Przebrno w miejsce niemieckiej Pröbbernau[6][7].
Do 1990 roku Przebrno było wsią w gminie Sztutowo[8].
W 1991 roku Przebrno wraz z innymi miejscowościami utworzyły miasto Krynica Morska[9].
Przypisy
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. ws. wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b c d e Żuławy Wiślane : mapa turystyczno-krajoznawcza : skala 1:100 000. Gdańsk – Warszawa: Demart, 2004. ISBN 83-89472-34-1.
- ↑ Carl Gustav AlexanderC.G.A. Brischke Carl Gustav AlexanderC.G.A., Bericht über eine zoologische Excursion nach Seeresen im Juni 1886, „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft Danzig – NF”, 6 (4), 1887, s. 73–91 (niem.).
- ↑ Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w.: rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 129.
- ↑ Delta Wisły : powyżej i poniżej poziomu morza. Nowy Dwór Gdański: Stowarzyszenie Żuławy ; Lokalna Grupa Działania Żuławy i Mierzeja, 2010, s. 40–42. ISBN 978-83-929791-2-8.
- ↑ Rozporządzenie Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 czerwca 1948 r. (M.P. z 1948 r. nr 59, poz. 363, s. 15)
- ↑ Arkusz 1682 Kahlberg-Liep. W: Topografische Karten (Meßtischblätter) 1:25 000. OKH/GStdH; Reichsamt für Landesaufnahme, 1944.
- ↑ Ministerstwo Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska, Główny Urząd Statystyczny: Wykaz urzędowych nazw miejscowości w Polsce. T. 3, P-Ż. Warszawa: Wydawnictwa Akcydensowe, 1982, s. 54.
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1990 r. (Dz.U. z 1991 r. nr 2, poz. 8)
- p
- d
- e
Części miasta wg TERYT |
|
---|---|
Nieoficjalna część miasta |
|