Pseudomonarchia Daemonum

Pseudomonarchia Daemonum (łac. Fałszywa Monarchia Demonów lub Fałszywe Królestwo Demonów) – grymuar z 1577[1] roku, autorstwa holenderskiego okultysty i uczonego, Johanna Weyera (Jana Wiera) (1515-1588), opisujący hierarchiczną strukturę piekła.

69 demonów

  1. Bael (Baell)
  2. Aguares
  3. Marbas (Barbas)
  4. Pruflas (Bufas)
  5. Amon (Aamon)
  6. Barbatos
  7. Buer
  8. Gusojn
  9. Botis (Otis)
  10. Bathym (Marthim)
  11. Pursan (Kurson)
  12. Eligor (Abigor)
  13. Loraj (Oraj)
  14. Walefor (Malafar)
  2. Moraks (Foraii)
  3. Ipes (Ajperos)
  4. Naberus (Cerberus)
  5. Glasja labolas
  6. Zepar
  7. Byleth
  8. Sytri (Bitru)
  9. Pajmon
  10. Belial
  11. Bune
  12. Forneus
  13. Ronwe
  14. Berith
  15. Astaroth

  2. Forras (Forkas)
  3. Furfur
  4. Marchosjas
  5. Malfas
  6. Wepar (Separ)
  7. Sabnak (Salmak)
  8. Asmodeus (Asmodaj) (Sydonaj)
  9. Gaap (Tap)
  10. Szaks (Skoks)
  11. Pucel
  12. Furkas
  13. Murmur
  14. Kajm
  15. Raum (Rajm)

Przypisy

  1. ↑ Wprowadzenie. W: McGregor Mathers, Aleister Crowley: GOECJA wg Aleistera Crowleya. Wrocław: Wydawnictwo FOX, 2000, s. 10. ISBN 83-913114-5-7. (pol.).

Bibliografia

  • Johann Weyer, Pseudomonarchia Daemonum (tłum. Joseph H. Peterson). [dostęp 2010-02-11]. (ang. • łac.).