Ptasia Kopa
 Ptasia Kopa | |
| Państwo |
|
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość | 590 m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°47′13″N 16°18′08″E/50,786944 16,302222[1] | |
Ptasia Kopa (niem. Vogelkippe, Vogelkoppe)[2] – stromy szczyt o wysokości 590 m n.p.m. we Wzniesienia Ptasiej Kopy–Stróżka, zwany zwyczajowo Ptasią Górą, tworzący wraz z Lisim Kamieniem (613 m) i Czarnotą (526 m) dość wyrównany grzbiet, oddzielający Pogórze Wałbrzyskie od Kotliny Wałbrzyskiej.
Porośnięty jest lasami świerkowymi z domieszką drzew liściastych.
Zbudowana jest głównie ze zlepieńców i z szarogłazów kulmowych z wizenu. Na zboczach góry można natknąć się na ślady po wydobyciu rud ołowiu i srebra, które prowadzono w XIV–XV w.
Na stokach leżą eratyki będące śladem granicy zasięgu lodowca.
Szlaki turystyczne
– niebieski europejski długodystansowy szlak pieszy E3 relacji Szklarska Poręba – Pasterka[3]
– czarny szlak: Wałbrzych Centrum – Wałbrzych Szczawienko[3]
– czarna ścieżka spacerowa: Wałbrzych (przystanek autobusowy Armii Krajowej – Politechnika) – Wałbrzych (przystanek autobusowy 11 Listopada – Różana)[3]- W pobliżu szczytu
– zielony szlak: Dom Wycieczkowy PTTK „Harcówka” – Ptasia Kopa[3]
Przypisy
Bibliografia
- Krzysztof Radwański, Marcin Szymczak (red.): Atlas gór Polski. Sudety. Karpaty. Góry Świętokrzyskie. Warszawa: ExpressMap, 2008, s. 77. ISBN 978-83-7546-020-9.
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 10 Góry Wałbrzyskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 2005, ISBN 83-85773-85-1
- Sudety Środkowe. Skala 1:40000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-60044-44-9.
