Rów diamentowy
Rów diamentowy – element fortyfikacyjny w postaci betonowego rowu, umieszczony wzdłuż ściany ogniowej schronu bojowego celem utrudnienia przeciwnikowi podejścia pod fortyfikację oraz ochrony strzelnicy przed zasypaniem ziemią w wyniku pobliskiego wybuchu pocisku. Służy również jako miejsce pozbywania się łusek ze zużytych nabojów, które pozostając w schronie mogłyby okazać się niebezpieczne dla załogi ze względu na trujące właściwości gazów prochowych[2].
Przypisy
- ↑ Bogusław Wołoszański Tajna historia XX wieku, odc. Zdrada monachijska, 2018
- ↑ Marian Rogalski: Rów diamentowy. W: Encyklopedia techniki wojskowej. Wydawnictwo MON, 1978, s. 598-599.